اثربخشی شناخت درمانی بر اضطراب و خودناتوان سازی اجتماعی در زنان متاهل

این پژوهش با هدف اثربخشی شناخت درمانی بر اضطراب و خودناتوان سازی اجتماعی در زنان متاهل شهر تهران در سال ۱۴۰۱ انجام شد. روش این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ شیوه اجراء، آزمایشی و در قالب طرح پیش آزمون-پس آزمون، با یک گروه کنترل و دو گروه آزمایش صورت گرفت. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه زنان متاهل شهر تهران سال ۱۴۰۱ بودند. از میان افراد جامعه ۳۰ نفر انتخاب شد. روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده انجام شد. برای جمع آوری اطلاعات در بخش میدانی از پرسشنامه اضطراب بک و خودناتوان سازی اجتماعی زاکرمن و همکاران (۲۰۰۲) استفاده شد. اطلاعات پژوهش با نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شد. جهت تحلیل فرضیه های پژوهش از روش های آماری از آزمون تی مستقل و تحلیل کواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. نتایج نشان دادند: شناخت درمانی بر اضطراب و خودناتوان سازی اجتماعی در زنان متاهل، اثربخش بود.

کلیدواژه ها:

شناخت درمانی ، اضطراب ، خودناتوان سازی اجتماعی ، زنان متاهل