واکاوی نقش مداخله تلفیقی همدلی و مدیریت خشم در واکنش پذیری به استرس و ابعاد آن (خشم-پرخاشگری، تنش، ناکامی، افسردگی، خستگی-جسمانی کردن) در دانش آموزان طلاق

هدف پژوهش حاضر واکاوی نقش مداخله تلفیقی همدلی و مدیریت خشم در واکنش پذیری به استرس و ابعاد آن (خشم -پرخاشگری، تنش، ناکامی، افسردگی، خستگی-جسمانی کردن) در دانش آموزان طلاق بود. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع راهنمایی بود که در سال ۹۹ در مدارس ناحیه ۱ شهر بندرعباس در حال تحصیل بودند . نمونه مورد مطالعه این پژوهش را ۳۰ نفر از دانش آموزان طلاق مقطع راهنمایی تشکیل می دادند که به صورت در دسترس از میان کلیه دانش آموزان انتخاب و بهصورت تصادفی به دو گروه ۱۵ نفره (گروه کنترل۱۵ نفر و گروه آزمایش ۱۵ نفر) گمارده شدند. جمع آوری دادهها بر اساس پرسشنامه واکنش پذیری یا پاسخ به استرس کوه و همکاران (۲۰۰۱) انجام گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها به دست آمده از طریق نرم افزار SPSS در دو بخش توصیفی شامل (جداول و نمودار اطلاعات جمعیت شناختی) و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت. نتایج بیانگر این بود که مداخله تلفیقی همدلی و مدیریت خشم در واکنش پذیری به استرس و ابعاد آن (خشم-پرخاشگری، تنش، ناکامی، افسردگی، خستگی-جسمانی کردن) در دانش آموزان طلاق موثر بوده است( .(p < ۰/۰۵ بنابراین می توان از مداخله تلفیقی همدلی و مدیریت خشم جهت تاثیرگذاری مطلوب بر زندگی دانش آموزان طلاق استفاده بهینه نمود.

کلیدواژه ها:

همدلی ، مدیریت خشم ، واکنش پذیری به استرس ، دانش آموزان طلاق