معصومه قزل - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی

هدف اصلی این پژوهش، تعیین اثر بخشی آموزش واقعیت درمانی با رویکردی گروهی بر اضطراب امتحان است. روش این پژوهش از نظر هدف کاربری و از نظر شیوه اجراء، شبه آزمایشی دارای طرح پیش آزمون-پس آزمون می باشد. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه دانشجویان شهر تهران در سال ۱۴۰۱ بودند. از میان افراد جامعه تعداد ۳۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای جمع آوریداده های پژوهش از پرسشنامه اضطراب امتحان هلمریج و اسپنس (۱۹۷۷) استفاده شد. گروه آزمایش تحت مداخله جلسه های واقعیت درمانی قرار گرفتند. گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. برای تحلیل داده های پژوهش از نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد، آموزش واقعیت درمانی با رویکردی گروهی بر تسلط، اثربخش است. همینطور نتایج دیگر نشان داد، آموزش واقعیت درمانی با رویکردی گروهی بر جهت گیری کاری، اثربخش است. دیگر نتایج نشان داد، آموزش واقعیت درمانی با رویکردی گروهی بر رقابت، اثربخش است. همچنین نتایج نشان داد، آموزش واقعیت درمانی با رویکردی گروهی بر عدم علاقه فردی، اثربخش است. به صورت کلی یافته ها حاکی از اثربخشی آموزش واقعیت درمانی با رویکرد گروهی بر اضطراب امتحان بوده است.

جهت گیری تسلط، جهت گیری کاری، رقابت، عدم علاقه فردی، اضطراب امتحان، واقعیت درمانی