اثربخشی مثبت اندیشی بر میزان استحکام روانی مادران کودکان آهسته گام

هدف این پژوهش بررسی تاثیر آموزش مثبت اندیشی بر استحکام روانی مادران کودکان آهسته گام بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر نوع روش پژوهش، نیمه آزمایشی دارای طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی مادران کودکان آهسته گام شهر تهران در سال ۱۴۰۱تشکیل دادند. از میان آنها تعداد ۳۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و در دو گروه ۱۵ نفر آزمایش و کنترل قرار داده شدند. جمع آوری اطلاعات مورد نیاز برای این پژوهش به دو صورت کتابخانه ای، مراجعه به اسناد و مدارک و میدانی بوده است. در بخش میدانی پژوهش از مقیاس استحکام روانی بک استفاده شد. گروه آزمایش تحت مداخله جلسه های آموزش مهارتهای مثبت اندیشی، قرار داده شدند. گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. تحلیل داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری SPSS انجام شد. نتایج نشان داد، آموزش مثبت اندیشی بر استحکام روانی تاثیر داشته است.

کلیدواژه ها:

مثبت اندیشی ، استحکام روانی ، آهسته گام ، مادران ، تهران