کورش کیانی ده کیانی - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی مسکن، دانشگاه پیام نور، واحد بروجن
سیروس کیانی ده کیانی - کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی،دانشگاه پیام نور ، واحد رامهرمز

اینترنت اشیاء به عنوان شبکه ای از انواع اشیاء متصل به هم می تواند ظرفیت های جدیدی را در همه عرصه ها ایجاد نماید. مفهوم اتصال وسایل و اشیاء به همدیگر، پیشرفت تازه ای در اینترنت است؛ هر چیزی در هر جایی می تواند به اینترنت متصل و "هوشمند" گردد. دستگاه های متصل می توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و اطلاعات را به اشتراک بگذارند و پس از آن، این اطلاعات می تواند پردازش شده و منجر به اخذ تصمیماتی گردد. این مفهوم "اینترنت اشیاء" نامیده می شود. دامنه ی وسیع کاربردهای اینترنت اشیاء باعث شده است تا محیط های آموزشی در تمامی سطوح تحصیلی بتوانند از آن بهره مند شوند این دامنه از نظر نقشIOT] در آموزش عالی[ مشتمل بر ذخیره انرژی، رصد سلامتی و ایمنی دانش آموزیان، بهینه سازی محیط پردیس و کلاس و همچنین ممکن کردن حضور از راه دور دانش آموزیان می باشد. نکته اساسی که به نظر می رسد فناوری IOT را با سایر فناوری های گذشته ی خود متفاوت می کند این است که شیوه های قدیمی تر ابعاد محدودی از حوزه ی گسترده ی سیستم های آموزش را پوشش می دهند. با استفاده از ابزارهای متعدد IOT می توان همه ی این ابزار و امکانات را هوشمند کرد و در جهت های آموزشی، پژوهشی و خدماتی استفاده کرد. هدف پژوهش حاضر، جایگاه اینترنت اشیاء (IoT) در یادگیری و اموزش دانش اموزان و نظارت بهتر بر مکان های اموزشی. یافته ها یافته های پژوهش نشان دهنده آن است که اینترنت اشیاء، با ارایه خدمات پیشرفته اطلاعاتی، یک سیستم انعطاف پذیر و قابل سنجش تربیتی را برای جامعه مدارسی فراهم می کند که می توان از قابلیت های آن برای شخصی سازی آموزش و تقویت یادگیری، مدیریت بهتر فرایندهای آموزشی، مدیریت موثرتر لجستیکی بهره گرفت. می توان گفت در اینجا اینترنت اشیا به مثابه یک مرکز ثقل ارتباطی برای سیستم مدارس عمل می کند. در بعد فرایند آموزش، اینترنت اشیاء در تعامل و مشارکت دانش اموزان، ارزشیابی، سلامت روحی و جسمی دانش آموزیان، مدیریت کلاس درس، رضایت دانش آموزیان، حضور و غیاب، صرفه جویی در وقت می تواند موثر باشد. البته همان طور که اشاره شد، کاربرد این فناوری با چالش هایی نیز مواجه است. از جمله این چالش ها می توان به در خطر افتادن امنیت و حریم خصوصی، هزینه های فراوان، نیاز مداوم به اتصال اینترنت، مقیاس پذیری، خودسازماندهی و پذیرش آن اشاره کرد. اما با وجود این موارد، باید گفت که به طور کلی صاحب نظران، آینده این فناوری را پرکاربردتر و پراهمیت تر از اکنون می دانند.

اینترنت اشیاء (IoT)، یادگیری ، اموزش، دانش اموزان