نقش سلامت اجتماعی در مدیریت جامعه شهری و راهکارهای گسترش آن

سلامت اجتماعی در راستای پیشگیری از آسیب های اجتماعی یکی از ملاک های اساسی گذار از جوامع سنتی به مدرن می باشد.این پدیده به عنوان بخشی از فرهنگ سلامت همگانی هر جامعه ای در راستای امنیت اجتماعی، حمایت، رفاه،آسایش، عدالت اجتماعی دارای مضامین و معانی خاصی متناسب با فرهنگ آن جامعه است. اهتمام دادن به روابط اجتماعی، جامعه پذیری ارزش ها و هنجارهای شهری، قانون مداری و شهروند محوری، مشارکت و استمرار در برنامه ریزی های محلی و... در بحث ارتقاء سلامت اجتماعی موثر است. ارتقاء این پدیده در سطح کلانشهر ها همراه با بهره وری، آگاهی بخشی، رشد سرمایه های انسانی و اجتماعی، تقویت اطلاع رسانی، و افزایش مهارت های اساسی و اجتماعی شهروندان همراه است. تاکید بر روابط اجتماعی و انسانی ارائه خدمات و مراقبت های اجتماعی و بهداشت روانی همراه با رویکردهای سلامت محوری شهروندان در راستای بهزیستن شهروندان، تاکید بر روش های ایمنی شناسی در ساختار شهرها، همراه با پذیرش درک شهروندان، قابلیت اداره کردن شهر توسط شهروندان، ایجاد احساس جامع و یکپارچگی در میان شهروندان از نکات بارز در حوزه مطالعه سلامت اجتماعی در مدیریت شهری کلانشهرهای جامعه ایران می باشد. بر این اساس در این مقاله با استفاده از روش توصیفی،اسنادی و مروری بر یافته های بدست آمده از دیگر پژوهش ها و مقالات، اشاره به برخی از راهکارها، تدابیر و برنامه ها فرهنگی و اجتماعی می کنیم که می تواند به متولیان مدیریت شهری، دولتی، غیر دولتی و شهروندان در راستای ارتقاء سلامت اجتماعی کمک شایانی نماید.

کلیدواژه ها:

آسیب اجتماعی ، امنیت اجتماعی ، توسعه پایدار شهری ، رسانه ، سلامت اجتماعی ، سیاست اجتماعی