ارزیابی عوامل کالبدی و روانی اجتماع پذیری در پارک های محله های شهر (نمونه موردی پارک نشاط در کرمان)

یکی از مشکلات فراروی شهرهای امروزی ، عدم اجتماع پذیری مطلوب در فضاهای عمومی شهری است.اجتماع پذیری در فضاهای شهری بخصوص پارک محله ها از نقطه نظر پر کردن اوقات فراغت و حس سرزندگی و نشاط طبیعی ازاهمیت بالایی برخوردار است. در صورت بی توجهی به عدم اجتماع پذیری و عوامل تشدید این امر و رفع نکردن انها، این مکان ها به فضاهای ناامن شهری مبدل می شوند. آخرین پژوهش ها در زمینه اجتماع پذیری نشان می دهد که خلق فضاهای تفریحی در مجاورت فضاهای مسکونی بر اجتماع پذیری تاثیر زیادی داشته است.اما تاثیرات تجهیزات و امکانات کالبدی فضاهای شهری بر میزان اجتماع پذیری مورد ارزیابی دقیق قرار نگرفته است. هدف این تحقیق بررسی عوامل موثر از نظر کالبدی و معماری بر اجتماع پذیری است.این تحقیق از طریق مصاحبه با چند گروه سنی انجام پذیرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد توجه به عوامل کالبدی بر اجتماعات دراین فضاها تاثیر معناداری دارد. نتایج می تواند در طراحی و تغییرات لازم به جهت بهینه تر شدن فضاهای عمومی شهری مورد استفاده قرار گیرد و باعث اجتماع پذیری در پارک محله های شهری گردد.

کلیدواژه ها:

عدم اجتماع پذیری ، پارک محله ها ، کالبدی ، فضاهای شهری