نقش شعر و داستان در خلاقیت آموزشی و پرورشی و یادگیری دانش آموزان

تجربه در طی زمان نشان داده است که در مدارس معلمی نزد دانش آموزان دوست داشتنی تر هست، که بهتر تدریس میکند و از طرفی دانش آموزان را در تدریس علاقه مند نگه میدارد. این نکته ی مهم در پایه های تحصیلی آغازین دوره دبستان، نقش پررنگتری به خود میگیرد. به طور خلاصه معلم باید به دنبال خلاقیت در تدریس خود باشد، چرا که خلاقیت موجب عدم خستگی دانش آموزان و عدم یکنواختی ریتم تدریس، علاقه مند کردن دانش آموزان و جذاب کردن کلاس درس میشود، و یکی از راه های متفاوت برای جذابیت بخشیدن به تدریس، عنصر داستان و شعر است که به واسطه ی مهره ی کلیدی خلاقیت و خلاقیت آموزشی شکوفا میشوند. یکی از مشغله ها و دغدغه های اصلی هر معلمی به خصوص معلمین زحمتکش و دلسوز ابتدایی، استفاده از روشها و طریقه ای خاصی است که بتوانند مطالب درسی را به صورت راحتتر، شیرینتر ، شادتر و با گیرایی بالاتری که موجب توجه همه ی دانش آموزان می شوند را به اجرا درآورند. پس این نکته ی مهم نیازمند شگردها و راه و رسم تازه ای در تدریس است که معلمین به صورت منضبط و مداوم انجام میدهند. بنابراین یک چالش بزرگ که مقابل تمام معلمان قرار دارد، این است که با روشهای متنوع و بسیار، که هم موجب یکنواختی و خستگی دانش آموز نشود، و بالعکس موجب نشاط و تازه گی در دانش آموز بشود، روبه رو است. لذا باید همواره متفکرانه عمل کرد و روشهای متنوعی را به کار برد. پس جمع این موارد نشان میدهد که رسیدن به این هدف فقط و فقط از راه خلاقیت قابل دسترسی است.

کلیدواژه ها:

خلاقیت آموزشی ، خلاقیت در تدریس ، یادگیری آسان ، شعر ، داستان