ابراهیم آرین مهر - دانشجوی کارشناسی آموزش و پرورش ابتدایی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه فرهنگیان، تبریز

در دهه های اخیر گسترش فناوری بی سیم و سیار در آموزش فرصتی استثنایی برای طراحی سناریو های متفاوت یادگیری و افزایش تجربیات یادگیری فراگیران ارائه کرده است. دستگاه های سیار با گذر زمان محبوبیت بیشتری در سطح جهان کسب می کنند. این محبوبیت موجب شده است که نظام آموزش به دنبال یافتن راهی برای استفاده از دستگاه های سیار برای آموزش بهتر باشد. یادگیری سیار یکی از شیوه های یادگیری نوین و مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات است که امروزه مورد توجه فعالان آموزش و یادگیری قرار گرفته است. از آنجا که این شیوه یادگیری جدید بوده مطالعه آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی فرصت ها و چالش های یادگیری سیار و عوامل کلیدی موفقیت آن در آموزش انجام شده است. در این پژوهش که با روش تحلیلی - توصیفی و به شیوه کتابخانه ای انجام شده است، سعی بر آن است ضمن پرداختن به فرصت ها، چالش ها و شناسایی عوامل کلیدی موفقیت یادگیری سیار از منظر صاحب نظران، مباحث مرتبط با آن را نیز همچون تعاریف، عناصر، نظریه ها و دلایل گرایش و عدم گرایش به اجرای نظام یادگیری سیار مورد بررسی قرار گیرد. یافته های تحقیق نشانگر آن است که از فرصت های این نوع یادگیری می توان به انعطاف پذیری و مبارزه با شکاف مربوط به عدم دسترسی یکسان جوامع به آموزش، از چالش ها می توان به عوامل مخابراتی، دانشی، عدم پذیرش و در نهایت از عوامل موفقیت به سیاست گذاری، آمادگی فرهنگ، محتوای برنامه و... اشاره کرد.

یادگیری سیار، یادگیری مبتنی بر فناوری، مزایای یادگیری سیار، یادگیری الکترونیکی