هویت دینی و نقش آن در پیشگیری و کاهش جرم

مطالعه تاریخ حقوق کیفری نشان می دهد که اندیشه پیشگیری از جرم و اصلاح مجرمین در نظامات حقوق کیفری مطمح نظر بوده است زیرا از دیدگاه حقوق کیفری، بزهکار کسی است که بر اثر ارتکاب جرم مستحق مجازات است. شاید بتوان گفت که بن مایه باور مردم این سرزمین با رویکرد ویژه معنوی متکی بر خداباوری، مرگ و فانی دانستن دنیا، خردورزی، جان فرهنگشان و دانش اندوزی و راستی آیینشان می باشد.آنها مردمانی دادگرو عدالتخواه و میانه رو بودند یعنی هویت ملی ایرانی هویت مملو از دینداری و خدا باوری بوده است و پس از ورود اسلام به ایران هویت ملی ایرانی جای نواقص خود را به فرهنگ مترقی اسلام داد و به عبارتی مردمان موحد ایرانی با پذیرش تعالیم غنی و مترقی اسلام ، برخوردار از یک هویت دینی متعالی شدند.اسلام به واسطه خصوصیات معنوی خود، توانست به ایرانیان هویت جدیدی اعطا کند و به ایرانی بودن نیز معنای جدیدی بدهد که به نقش پیشگیرانه این هویت از جرم می پردازیم.

کلیدواژه ها:

جرم ، هویت دینی ، پیشگیری اجتماعی ، بازدارندگی ، باورهای دینی