نقش سرمایه انسانی بر عملکرد و توانمندسازی اقتصادی سازمان

توانمندسازی کارکنان یکی از ابزارهای موثر برای افزایش بهره وری کارکنان و استفاده بهینه از ظرفیت ها و توانایی های فردی و گروهی آنها در راستای اهداف سازمانی است.توانمندسازی فرآیندی است که در آن از طریق توسعه و گسترش نفوذ و قابلیت افراد و تیم ها به بهبود و بهسازی مستمر عملکرد کمک می شود. به عبارت دیگر توانمندسازی یک راهبرد توسعه و شکوفایی سازمانی است. توانمندسازی دادن قدرت به افراد نیست، افراد به واسطه دانش و انگیزه خود صاحب قدرت هستند و در واقع توانمندسازی آزاد کردن این قدرت است. توانمندی یک احساس است. توانمندسازی ظرفیت های بالقوه ای را برای بهره برداری از سرچشمه توانایی های انسانی که از آن استفاده کامل نمی شود در اختیار می گذارد. در سازمان توانمند کارکنان نیروی محرکه اصلی به شمار می روند، این کارکنان هستند که با احساس هیجان، مالکیت، افتخار و احساس مسئولیت بهترین ابداعات و افکار خود را پیاده سازی می کنند. ارتباط مثبت بین رشد اقتصادی و افزایش بهره وری، در تمام جوامع اقتصادی کم و بیش پذیرفته شده است، ولی علل درازمدت رشد بهره وری موضوعی است که هنوز به درستی شناخته شده نیست. باور کلی بر این است که عوامل برانگیزنده ی رشد بهره وری در دو سطح عمومی عمل می کنند. یک سطح عوامل فوری و کوتاه مدت است که به صورت ضربتی عامل رشد بهره وری می شود و همیشه در سطح فردی بنگاهی بروز می کند. این نوع رشد بهره وری از نوآوری، کاربرد دانش فنی نو و سرمایه گذاری برای اصلاح ساخت برمی خیزد و کاربرد نوآوری بلافاصله سطح بهره وری را با رشدی دفعی به شدت افزایش می دهد. سطح دوم که از عواملی مانند سیاست های رقابتی، اصلاح ساخت اقتصاد و ترتیبات بنیادی تر بهبود عملکرد اقتصاد کشور برمی خیزد، اثری به نسبت درازمدت تر بر رشد بهره وری باقی می گذارد و دامنه پوشش آن نیز به مراتب گسترده تر از یک بنگاه است.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: سرمایه انسانی ، توانمندسازی اقتصادی سازمان