اثربخشی روش تدریس قصه گویی بر پیشرفت تحصیلی درس ریاضی دانش آموزان پسر پایه چهارم ابتدایی شهر کره ای

ریاضیات می تواند شیرین ترین درس برای فراگیران تلقی شود، به شرطی که در عینی کردن مفاهیم انتزاعی و قاعده و قوانین خاصی که در ریاضیات موجود است، از فنون فعال تدریس استفاده شود. هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر روش قصه گویی بر پیشرفت تحصیلی درس ریاضی دانش آموزان پسر پایه چهارم ابتدایی شهر کره ای بود. روش تحقیق نیمه تجربی از نوع طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری شامل دانش آموزان پسر پایه چهارم ابتدایی شهر کره ای بود که برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای استفاده شد و دانش آموزان بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند، گروه کنترل به تعداد ۳۵ نفر با روش آموزش سنتی و گروه آزمایش به تعداد ۳۸ نفر با شیوه ی تدریس قصه گویی مورد بررسی قرار گرفتند. جهت سنجش اهداف شناختی و مهارتی از چک لیست محقق ساخته با ضریب پایایی ۰/۷۲ استفاده شد و روایی محتوایی آن از نظر متخصصان مورد تایید قرارگرفت. برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد اثر بخشی روش قصه گویی بیشتر از روش سنتی بوده است. تاثیر روش تدریس قصه گویی در دستیابی دانش آموزان به اهداف شناختی با تاثیر روش تدریس سنتی یکسان بوده ولی روش تدریس قصه گویی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در بعد مهارتی تاثیر بیشتری دارد.

کلیدواژه ها:

روش تدریس فعال ، قصه گویی ، پیشرفت تحصیلی ریاضی ، پایه چهارم