مقایسه اثربخشی توانبخشی شناختی و مهارت عاطفی اجتماعی بر ارتقای نظریه ذهن درکودکان اتیسم

 پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی توانبخشی شناختی و مهارت عاطفی اجتماعی بر ارتقای نظریه ذهن درکودکان اتیسم، در حیطه تحقیقات مقطعی و کاربردی بود. روش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. از ۴۵ نفر دانش آموز معرفی شده مدرسه پیامبر اعظم منطقه۵ و کانون مادران یاریگر توانجویان اتیسم (میتا) منطقه۶ تهران در سال(۱۳۹۹-۱۳۹۸) با تکمیل پرسش نامه سنجش دامنه اتیسم جامعه ای ۳۰ نفری با عملکرد بالا در گروه نمونه ۳۰ نفری به روش تصادفی طبقه ای در دو گروه آموزش و یک گروه کنترل (هر گروه ۱۰ نفر)، جایگزین شدند.گروه آزمایشی اول با برنامه هوشمند توانبخشی شناختی بازشناسی هیجانی صورت و گروه آزمایشی دوم با آموزش مهارت های عاطفی اجتماعی آموزش دیدند. گروه سوم آموزشی دریافت نکردند. نتایج آماری حاصل از تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکوا) و آزمون تعقیبی شفه نشان داد، میزان نظریه ذهن در کودکان اتیسم بعد از اعمال تنها توانبخشی شناختی افزایش یافته است و هر دو گروه نسبت به گروه کنترل دارای میانگین بالاتری در سطوح نظریه ذهن کل بودند. گروه های آزمایش یک (توانبخشی شناختی) نسبت به گروه کنترل دارای میانگین بالاتری در سطح ۱، ۲ و نظریه ذهن کل بودند و اختلاف میانگین ها در سطح ۰۵/۰ معنی دار شد.  گروه آزمایش دوم (مهارت عاطفی اجتماعی) نسبت به گروه کنترل دارای میانگین بالاتری در سطح ۳ بودند و اختلاف میانگین ها در سطح ۰۵/۰ معنی دار شد. می توان نتیجه گرفت توانبخشی شناختی روش مداخله ای مناسب برای مربیان و درمانگران کودکان اتیسم برای ارتقای نظریه ذهن می باشد. 

کلیدواژه ها:

اتیسم ، توانبخشی ، مهارت عاطفی اجتماعی ، نظریه ذهن