ارزیابی خصوصیات کیفی و عملکرد دانه سویا (Glycine max L.) در پاسخ به پیش تیمار و محلول پاشی عصاره گیاه مرزنجوش (Origanum majorana L.)

به­منظور بررسی تاثیر عصاره مرزنجوش بر برخی خصوصیات کیفی و عملکرد دانه سویا، آزمایشی در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهرود به صورت فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با ۳ تکرار اجرا شد. آزمایش شامل پیش تیمار بذری با عصاره مرزنجوش در پنج سطح (عدم پیش تیمار، پیش تیمار با عصاره ۴۰ و ۶۰ درصد مرزنجوش هر کدام به­مدت زمان های ۶ و ۹ ساعت) به­عنوان عامل اول و محلول پاشی با عصاره مرزنجوش در سه سطح (آب خالص، غلظت­های ۴۰ و ۶۰ درصد مرزنجوش) به­عنوان عامل دوم بودند. نتایج نشان داد میزان آنتوسیانین برگ در تیمارهای ۴۰ و ۶۰ درصد محلول­پاشی ۱۱/۲ و ۶/۵ درصد بیشتر از شاهد بود. بالاترین مقادیر تعداد دانه در غلاف و عملکرد دانه، در گیاهانی مشاهده شد که به­مدت زمان ۶ ساعت با غلظت های ۴۰ و ۶۰ درصد پیش تیمار و سپس با غلظت ۴۰ درصد عصاره مرزنجوش محلول پاشی شده بودند. پیش تیمار با عصاره ۴۰ و ۶۰ درصد به­مدت زمان ۹ ساعت، محتوای نسبی آب برگ را حدود ۳۴ درصد نسبت به شاهد افزایش داد. میزان فلاونوئید برگ در اثر محلو­ل­پاشی با غلظت­های ۴۰ و ۶۰ درصد مرزنجوش به­ترتیب ۱/۵۶ و ۱/۷۱ درصد نسبت به شاهد افزایش یافت. بر اساس نتایج، محلول­پاشی ۴۰ درصد عصاره مرزنجوش همراه با ۶ ساعت پیش­تیمار بذر با عصاره ۴۰ درصد، مناسب­ترین ترکیب تیماری در جهت بهبود خصوصیات کیفی و عملکرد دانه سویا می­باشد. 

کلیدواژه ها:

آنتوسیانین ، فلاونوئید ، قندهای محلول ، گیاهان دارویی