بررسی رابطه درگیری تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی با ویژگی های شخصیتی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه درگیری تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی با ویژگی های شخصیتی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران بوده است. روش تحقیق مورد استفاده از نوع توصیفی، همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال ۹۷ - ۱۳۹۶ به تعداد ۹۰۰ نفر بود. نمونه آماری تحقیق تعداد ۲۷۰ نفر می باشند که با توجه به جدول کرجسی و مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند؛ که از این تعداد ۱۵۰ نفر پسر و ۱۲۰ نفر دختر تشکیل می دهد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامههای استاندارد استفاده شده است. در این پژوهش برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه های استاندارد استفاده شد. در این پژوهش برای سنجش متغیر های پژوهش از پرسشنامه های استاندارد استفاده شد. برای سنجش خودکار آمدی تحصیلی از پرسشنامه استاندارد خودکار آمدی تحصیلی از پرسشنامه استاندارد (میگلی و همکاران، ۲۰۰۰) و برای سنجش درگیری تحصیلی از پرسشنامه استاندارد (ریو تیسنگ، ۲۰۱۱) و برای سنجش ویژگی شخصیتی از پرسشنامه استاندارد ویژگی شخصیتی NEO – FFI استفاده شد. همچنین جهت تجزیه و تحلیل دادهها از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره با استفاده از نرمافزار ۲۱SPSS استفاده شد. نتایج فرضیه اصلی نشان داد که بین درگیری تحصیلی و خود کارآمدی تحصیلی با ویژگی های شخصیتی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران رابطه معناداری وجود دارد. ونتایج فرضیات فرعی نشان داد که بین درگیری تحصیلی با ویژگی های شخصیتی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران رابطه معناداری وجود دارد؛ و بین خود کارآمدی تحصیلی با ویژگی های شخصیتی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

خود کارآمدی تحصیلی ، ویژگی های شخصیتی ، درگیری تحصیلی