هواپیمای کوچک بدون سرنشین (پهپاد)

در سال های گذشته سیستم های پهپاد (وسیله نقلیه هوایی بدون سرنشین) برای برنامه های کاربردی در زمینه کشاورزی دقیق و نگهداریزیرساخت ها ، مانند نگهداری جاده و نظارت سد مرتبط بوده اند. در این مقاله یک مرور کلی در مورد سیستم های پهپاد (وسیله نقلیههوایی بدون سرنشین) و کاربرد آنها برای ضبط فتوگرامتری و مستندات میراث فرهنگی ارائه شده است. ابتدا توسعه تاریخی سیستم هایپهپاد و تعریف هلیکوپترهای پهپاد ارائه می شود. مزایای یک سیستم فتوگرامتری در هیئت مدیره مدل یک هلیکوپتر به طور خلاصه موردبحث و مقایسه با فتوگرامتری استاندارد هوایی و زمینی قرار خواهد گرفت. پهپادها بیشتر سیستم های کم هزینه و انعطاف پذیر هستند وبنابراین یک راه حل جایگزین مناسب در مقایسه با سایر سیستم های نقشه برداری موبایل هستند. از یک سیستم مینی پهپاد برایدستیابی به داده های تصویر فتوگرامتری در نزدیکی پالاپا در پرو استفاده شد. شهرکی از قرن سیزدهم میلادی ، که احتمالا به عنوانمعدن مورد استفاده قرار می گرفت ، با یک مدل هلیکوپتر پرواز شد. بر اساس داده های تصویر ، یک مدل ۳D دقیق در آینده تولید میشود. با یک ارتوفوتو و DEM حاصل از تصاویر هوایی در مقیاس ۷۰۰۰ : ۱ ، یک برنامه ریزی پرواز انجام شد. موقعیت های پرواز تعیینشده در سیستم کنترل پرواز اجرا شد. بنابراین ، هلیکوپتر قادر به پرواز به صورت خودکار به نقاط از پیش تعریف شده است. آزمایشات درسوئیس و پروازها در پیناچنگو آلتو نشان داد که با استفاده از نقشه ساخته شده در GPS/INS و واحدهای تثبیت کننده سیستم کنترلپروازو موقعیت های از پیش تعریف شده می توانند دقیقا برای به دست آوردن تصاویر حاصل شوند. گذرگاه های نوار پیش بینی شده وارتفاع پرواز به طور دقیق درحالت پرواز خودمختارنگه داشته می شوند

کلیدواژه ها:

پهپاد ، خودمختار ، برنامه ریزی پرواز ، GPS/INS