پیش بینی گرایش نوجوانان و جوانان به رفتارهای پرخطر براساس سبک فرزندپروری و هوش هیجانی

پژوهش حاضر پیش بینی رفتارهای پرخطر بر اساس هوش هیجانی و سبک های فرزندپروری می باشد. روش پژوهش توصیفی، از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل دانش آموزان سال آخر دبیرستان و دانشجویان ترم اول پسر و دختر شهر ایلام در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ و حجم نمونه آماری ۱۲۰ نفر، که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه رفتارهای پرخطر( IARS)، مقیاس هوش هیجانی پترایدز و فارنهام ، پرسشنامه شیوه های فرزندپروری بامریند استفاده شد. فرضیه ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرار گرفتند. بطور کلی هوش هیجانی و سبک های فرزندپروری قادرند رفتارهای پرخطر را پیش بینی کنند. تحلیل رگرسیون چندگانه برای بررسی مولفه ها ، حاکی از آن است که از بین خرده مقیاس های ، سبک های فرزند پروری مستبدانه ، مقتدرانه و هوش هیجانی به طور مثبت رفتارهای پرخطر را پیش بینی می کنند اما خرده مقیاس سبک فرزندپروری سهل گیرانه به طور منفی رفتارهای پرخطر را پیش بینی می کند.

کلیدواژه ها:

رفتارهای پرخطر ، شیوه های فرزندپروری سهل گیرانه ، مقتدرانه ، مستبدانه ، هوش هیجانی