پیش بینی شایستگی اجتماعی بر اساس والدگری معکوس با نقش میانجی

هدف پژوهش: هدف این پژوهش، پیش بینی شایستگی اجتماعی بر اساس والدگری معکوس با نقش میانجی سلامت روان بود.روش پژوهش: این مطالعه یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه های آزادشهر تهران در سال ۱۳۹۹ بود. بدین منظور، نمونه ای متشکل از ۲۵۰ نفر از دانشجویان با استفاده از جدول مورگان و طبق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی، مقیاس والدگری معکوس میکا و همکاران (۱۹۸۷)، پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی، پرسشنامه شایستگی اجتماعی فلنر و همکاران (۱۹۹۰) بود.یافته ها: یافته ها نشان داند که والدگری معکوس با سلامت روان ارتباط معکوس و معنادار دارد. تجذیه و تحلیل شاخص های برازندگی مدل پژوهش نشان داد که شایستگی اجتماعی بر اساس والدگری معکوس به صورت معنادار قابل پیش بینی است و این پیش بینی تحت تاثیر نقش میانجی سلامت روان است.نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان گفت یکی از عوامل موثر بر شایستگی اجتماعی دانشجویان، سلامت روان و والدگری معکوس است.

کلیدواژه ها:

شایستگی اجتماعی ، والدگری معکوس ، سلامت روان