بررسی رابطه بین خودمهارگری دانش آموزان و خودکارآمدی والدگری زود هنگام با اعتیاد به شبکه های اجتماعی دانش آموزان مدارس شهر کرمانشاه در دوران پاندمی کرونا

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین خودمهارگری دانش آموزان و خودکارآمدی والدگری زودهنگام با اعتیاد به شبکه های اجتماعی دانش آموزان مدارس شهر کرمانشاه در دوران پاندمی کرونا انجام شد. روش پژوهش، توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع دوم متوسطه ناحیه ۳ شهر کرمانشاه در نیمسال اول سال تحصیلی ۱۴۰۱- ۱۴۰۰ در دوران پاندمی کرونا بودند «تعداد ۹۷۸۲ نفر از دانش آموزان (۵۱۴۶ پسر و ۴۶۳۶ دختر) در مدارس دولتی، ۱۶۴۳ نفر (۷۰۴ پسر و ۹۳۹ دختر) در مدارس غیردولتی و ۴۳۰۷ نفر (۲۸۱۷ پسر و ۱۳۹۰ دختر) در مدارس هنرستان مشغول به تحصیل هستند». حجم نمونه در این تحقیق شامل ۳۷۵ نفر از دانش آموزان مدارس شهر کرمانشاه بودند که باتوجه به جدول مورگان تخمین زده شدند و بوسیله روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها عبارت بودند از: پرسشنامه توانایی خودمهارگری تانجنی و همکاران (۲۰۰۴)، مقیاس خودکارآمدی والدگری (۲۰۰۸) و پرسشنامه اعتیاد به شبکه های اجتماعی احمدی و همکاران (۱۳۹۵). به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل رگرسیون خطی چندگانه به شیوه همزمان و آزمون ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ استفاده شد. نتایج نشان داد که متغیرهای خودمهارگری دانش آموزان و خودکارآمدی والدگری زودهنگام، پیش بینی کننده معناداری برای متغیر اعتیاد به شبکه های اجتماعی دانش آموزان مدارس شهر کرمانشاه می باشند و در سطح معناداری ۰/۰۱ به ترتیب با ضرایب بتا ۰/۳۲ و ۰/۵۱- اعتیاد به شبکه های اجتماعی را در دانش آموزان مدارس شهر کرمانشاه به صورت منفی پیش بینی کرده اند.

کلیدواژه ها:

خودمهارگری ، خودکارآمدی والدگری ، اعتیاد به شبکه های اجتماعی ، شهر کرمانشاه ، پاندمی کرونا