تاثیر الگوهای ارتباطی خانواده و استرس والدگری بر اختلالات درون ریزی شده دانش آموزان مقطع ابتدایی

زمینه پژوهش: این پژوهش با هدف شناخت تاثیر الگوهای ارتباطی خانواده و استرس والدگری بر مشکلات درون ریزی شده دانش آموزان مقطع ابتدایی دوره اول در سال ۱۴۰۰ انجام گرفت. شرکت کنندگان شامل ۳۸۴ نفر از دانش آموزان مقطع ابتدایی بودند که به روش نمونه گیری در دسترس و آنلاین انتخاب شدند. روش: جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های آنلاین تجدید نظر شده الگوهای ارتباطی ریچی (۱۹۹۰)، پرسشنامه استرس والدگری (SF-PSI) و سیاهه رفتاری کودک آخنباخ استفاده شد. داده ها به روش رگرسیون همزمان با استفاده از نرم افزار spss مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بر اساس نتایج، ۵۰.۸ درصد نشانگان درون ریزی شده دانش آموزان به ترتیب بوسیله الگوی ارتباطی گفت و شنود (با وزن منفی) و الگوی ارتباطی همنوایی (با وزن مثبت) تبیین می شود (P-value≤۰.۰۱). وزن متغیر پیش بین الگوی ارتباطی گفت و شنود در معادله رگرسیون منفی است، یعنی هرچه میزان الگوی گفت و شنود کمتر باشد، نشانگان درون ریزی شده دانش آموزان بیشتر است. همچنین، وزن متغیر پیش بین الگوی همنوایی مثبت است، یعنی هرچه الگوی همنوایی بیشتر باشد، میزان نشانگان درون ریزی شده بیشتر خواهد بود. همچنین، ۲۲.۴ درصد نشانگان درون ریزی شده دانش آموزان بوسیله استرس والدگری (با وزن مثبت) تبیین می شود (P-value≤۰.۰۱). وزن متغیر پیش بین استرس والدگری مثبت است. یعنی هرچه استرس والدگری بیشتر باشد، میزان نشانگان درون ریزی شده بیشتر خواهد بود. در نتایج مقایسه میانگین ها نشان داده شد، میزان الگوی ارتباطی گفت و شنود، همنوایی و استرس والدگری بین والدین دانش آموزان دختر و پسر متفاوت است. ولی متغیر نشانگان درون ریزی شده در دانش آموزان دختر و پسر هیچ تفاوتی نشان نمی دهد. همچنین الگوی ارتباطی گفت و شنود و استرس والدگری در دانش آموزان دختر بیش از پسر می باشد. ولی در متغیر همنوایی در دانش آموزان پسر تفاوت بیشتری نشان داد. نتیجه گیری: هر چه میزان استفاده از گفت و شنود در خانواده کمتر باشد در ایجاد مشکلات درون ریزی شده فرزندان نقش مهمی دارد. لذا والدین باید به نوع برخورد و رفتار با فرزندان توجه ویژه ای داشته باشند.

کلیدواژه ها:

الگوهای ارتباطی خانواده ، استرس والدگری ، مشکلات درون ریزی شده دانش آموزان