نقش روابط عاطفی و شیوه های تربیتی والدین در پیش بینی اضطراب و پرخاشگری کودکان

خانواده مهمترین نهادی است که در اجتماعی کردن کودک، پذیرش آداب و رسوم و استقرار اخلاق و عادات نیکو در کودک نقش دارد. خانواده به منزله یک نظام اجتماعی ، نقشی حیاتی در رشد و پیشرفت انسان ایفا می کند و زمینه ساز رشد و رفاه جسمی ، روانی و اجتماعی به شمار می رود. در واقع مهم ترین عامل اجتماعی شدن در زندگی هر انسان، تجارب دوران کودکی وی در محیط خانواده است . هدف از انجام این مقاله تعیین تاثیر روابط عاطفی و شیوه های تربیتی والدین در پیش بینی اضطراب و پرخاشگری کودکان می باشد. تحقیق حاضر دارای ماهیت کاربردی بوده و به روش توصیفی پیمایشی از نوع همبستگی انجام خواهد شد. جامعه آماری تحقیق حا ضر شامل تمامی والدین دارای فرزندان م ضطرب یا پرخا شگر ۷ تا ۱۲ ساله که به مراکز مشاوره شهر تهران مراجعه می کنند در طی زمان سه ماه درنظر گرفته می شود و تعداد حدود ۲۵۰ نفر هستند. یافته های حا صل از این پژوهش نشان می دهد که روابط عاطفی میان والدین در پیش بینی ا ضطراب، پرخاشگری و ا ضطراب کودکان تاثیر معنی داری دارد. همچنین نتایج ن شان می دهد که شیوه های تربیتی والدین در پیش بینی پرخاشگری کودکان تاثیر معنی داری دارد.

کلیدواژه ها:

روابط عاطفی ، کودکان ، خانواده ، شیوه های تربیتی ، پرخاشگری ، اضطراب