بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر عاطفه ی مثبت و منفی و بهزیستی روانشناختی در زنان مبتلا به اختلال وسواس در شهرستان یزد

هدف از پژوهش بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر عاطفه ی مثبت و منفی و بهزیستی روانشناختی در مبتلایان به اختلال وسواس بود. تحقیق حاضر به لحاظ هدف از نوع کاربردی، با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود که از طرح پژوهشی نیمه آزمایشی استفاده شده است. جامعه پژوهش را تمام زنان مبتلا به وسواس شهر یزد تشکیل دادند. نمونه پژوهش حاضر شامل زنانی بودند که به کلینیکهای روان درمانی شهر یزد مراجعه کرده و تشخیص وسواس به وسیله ی مصاحبه ی بالینی و پرسشنامه وسواس مادسلی (۱۹۹۷) بر روی آنها انجام شده است. لذا از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. تعداد ۳۰ نفر به عنوان نمونهانتخاب و در دو گروه آزمایش ۱۵) نفر) و کنترل ۱۵) نفر) قرار گرفتند. آزمودنیهای هر دو گروه در دو مرحله ی پیش آزمون و پس آزمون به پرسشنامه های عاطفه مثبت و منفی (PANAS) و پرسشنامه بهزیستیروانشناختی ریف (۱۹۸۰) پاسخ دادند. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر عاطفه ی مثبت و منفی و بهزیستی روانشناختی در مبتلایان به اختلال وسواس موثر است.

کلیدواژه ها:

بهبود کیفیت زندگی ، عاطفه ی مثبت و منفی ، بهزیستی روانشناختی ، وسواس.