پیش بینی تعلل ورزی تحصیلی بر اساس تاثیر خود بخششی و هوش معنوی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر ساری

هدف از تحقیق حاضر مطالعه پیش بینی تعلل ورزی تحصیلی بر اساس تاثیر خود بخششی و هوش معنوی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر ساری بود. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود و در این پژوهش جامعه ی مورد مطالعه عبارت بود از کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه شهر ساری در سال ۱۴۰۱ میباشد کهتعداد آنها در حدود ۶۰۰۰ نفر میباشد از جامعه ی مورد مطالعه با توجه به جدول مورگان تعداد نمونه ۳۶۱ نفر به شیوه ی تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های تعلل ورزی تحصیلی، خودبخششی و هوش معنوی جواب دادند تحلیل داده ها نشان داد که ابعاد متغیر هوش معنوی دانش آموزان (تفکر وجودی انتقادی، تولید معنای شخصی، آگاهی متعالی و بسط حالت هشیاری) و ابعاد خود بخششی (مهربانی نسبت به خود، قضاوت خود، بهشیاری، همانند سازی افراطی، اشتراکات انسانی) بر تعلل ورزی تحصیلی تاثیر معکوس دارد و نتایج نشان میدهد که متغیر تفکر وجودی انتقادی با کمترین میزان تاثیر (BETA=-۰/۴۷)،تولید معنای شخصی با کمترین میزان (BETA=-۰/۳۵)، آگاهی متعالی با بیشترین میزان (BETA=-۰/۸۳)،بسط حالت هشیاری (BETA=-۰/۶۲) متغیر تعلل ورزی تحصیلی را پیش بینی میکنند و متغیر مهربانی نسبتبه خود با کمترین میزان تاثیر (BETA=-۰/۳۶)، قضاوت خود با بیشترین میزان (BETA=-۰/۶۹)، بهشیاری(BETA=-۰/۴۷)، همانندسازی افراطی (BETA=-۰/۵۶) و اشتراکات انسانی (BETA=-۰/۶۹) متغیر تعللورزی تحصیلی را پیش بینی میکنند.

کلیدواژه ها:

تعلل ورزی تحصیلی ، خود بخششی ، هوش معنوی ، مقطع متوسطه ، شهر ساری