میزان تاثیر هوش معنوی بر تاب آوری وکیفیت زندگی در زنان مطلقه در شهرستان نیشابور

مقدمه طلاق یکی از مهمترین پدیده های زندگی انسان و از نظر اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، جمعیتی و روانی است.هدف اصلی ما از این پژوهش بررسی اثربخشی مولفه آموزشی هوش معنوی، تاب آوری و کیفیت زندگی افراد جامعه است. زنان مطلقه مراجعه کننده به مرکز مشاوره در حال کاوش در شهر نیشابور هستند. از پرسشنامه تاب آوری کونار و دیویدسون تهیه شده توسط پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت استفاده شد. روش مطالعه نیمه تجربی (پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری) گروه آزمون و کنترل) انجام شد. جمعیت شامل ۳۰ زن مطلقه بود که در صورت انتخاب داوطلبانه نمونه گیری و به صورت تصادفی به دو گروه ۱۵) نفر) و گروه کنترل ۱۵) مورد) تقسیم شدند. مشاهدات و شرایط آزمون تی - دانشجو در این مطالعه فصل آموزش هوش معنوی بر کیفیت زندگی طلاقگان تایید شد. با این حال، فرضیه دوم مبنی بر آموزش هوش معنوی مجموعه تکان دهنده طلاق، با ۰/۹۵ رد شد. فرضیه سوم این است که تاثیر شرایط جمعیتی بر کیفیت زندگی و تاب آوری مورد بررسی قرار گرفت. تاب آوری این فرضیه برای همه شاخصهای جمعیت شناختی کیفیت زندگی پذیرفته شده است، اما فقط تحصیلات موثر است.

کلیدواژه ها:

طلاق ، هوش معنوی ، تاب آوری