ندا عباسی ملکی - کارشناس ارشد مطالعات معماری ایران، دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران
الهام اندرودی - دانشیارگروه مرمت، دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران
حامد مظاهریان - دانشیار دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران
سعید خاقانی - استادیار دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران

بیان مساله: پژوهش های معاصر مرتبط با معماری خانه، اغلب متمرکز بر خانه های ممتاز دارای ارزش میراثی است و در این میان، پژوهش-هایی با محور خانه های معمولی عامه ی مردم اندک است و اسنادی مکتوب از آنها وجود ندارد. همچنین پژوهش های موجود اغلب مطالعات کالبدی را محور شناخت خانه قرار داده اند و به تفاوت های رفتاری ساکنین و تغییرات ناشی از نیازهای ساکنین در طول زمان کمتر توجه شده است. در راستای چنین نیازی انسان شناسی فضای خانه توجه خود را به رابطه ی میان خانه و مردم و سبک زندگی ساکنین معطوف می سازد.سوال تحقیق: ۱.خا نه های محدوده ی پژوهش، دارای چه الگوهای کالبدی مرتبط با شیوه ی زندگی هستند؟ ۲. از دیدگاه ساکنین، سبک زندگی در این خانه ها در گذر زمان چگونه بوده است؟ ۳. از منظر ساکنین چه ویژگی هایی موجب رضایتمندی یا عدم رضایتمندی از فضای خانه شده است؟اهداف تحقیق: این پژوهش قصد دارد، خانه های غیر فاخر در سه شهرستان استان آذربایجان شرقی را از منظر گفتگوهای مرتبط با ذهنیت مردم ساکن در آن در غالب الگوهای معماری معین به تصویر کشد. روش تحقیق: این پژوهش از رویکرد کیفی و مطالعه ی موردی بهره گرفته شده است. ابتدا مطالعات نظری پیرامون انسان شناسی فضای خانه و سبک زندگی صورت گرفته و با استدلال منطقی مولفه هایی بر همین اساس استخراج شده است. سپس، برپایه ی برداشت های میدانی و مطالعات مردم نگارانه، شامل برداشت و مصاحبه ی نیمه عمیق ساختاریافته، شیوه ی زندگی ساکنین و الگوهای معماری ۱۴ نمونه خانه بررسی شده است.مهم ترین یافته ها و نتیجه گیری تحقیق: سه نمونه الگوهای معماری یافت شده در برداشت میدانی طبقه بندی شدند: خانه-حیاط کوچک نیمه مستقل (۱۳۲۰ ه.ش. و قبل از آن)؛ خانه-حیاط مستقل بزرگ (۱۳۳۰- ۱۳۵۰ه.ش.) و خانه های حیاط دار با اتاق های تفکیک شده به لحاظ عملکرد (۱۳۵۰-۱۳۶۰ ه.ش). براساس دیدگاه ساکنین، خانه های متاخرتر دوره پژوهش (۱۳۵۰-۱۳۶۰ه.ش.) به لحاظ فرهنگی و زیستی پاسخگوی نیازهای ساکنین هستند با تعمیرات کافی، از مطلوبیت مناسب برخوردارند. براساس دیدگاه ساکنین: اصلی ترین دلیل تدوام زیست در خانه ها، عامل اهمیت حسی و خاطره ای و رابطه با حیاط بیان شد. بیشترین تغییرات مربوط به تغییر کاربری فضایی، اضافه شدن آشپزخانه و سرویس بهداشتی به فضای داخلی خانه، همچنین ادغام فضایی بود. فضای انبار و حیاط بنا به شیوه ی معیشت (باغداری) منطقه جزو فضاهای ضروری در خانه هاست.

انسان شناسی, فضای خانه, سبک زندگی, الگوی معماری, آذربایجان شرقی