تبیین رابطه بین هوش اخلاقی با شادکامی دانش اموزان مقطع ابتدایی

هدف پژوهش حاضر تبیین رابطه بین هوش اخلاقی با شادکامی دانش اموزان مقطع ابتدایی بوده است روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی – همبستگی است . جامعه آماری این پژوهش تمامی دانش اموزان مقطع ابتدایی بوده است. نمونه اماری تمامی دانش آموزان دانش اموزان مقطع ابتدایی می باشد که با شیوه نمونه گیری خوشه ای مرحله ای ۴ مدرسه انتخاب شد و تعداد کل دانش اموزان انتخابی ۳۰۰ دانش اموز می باشد .. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه هوش اخلاقی و شادکامی است که روایی و پایایی آن نیز مورد تایید قرار گرفته است. تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و استنباطی(ضریب همبستگی و رگرسیون )انجام گرفت. که نتایج نشان داد بین هوش اخلاقی و شادکامی رابطه معناداری وجود دارد.بین ابعاد هوش اخلاقی و شادکامی ارتباط معنادار وجود دارد.هوش اخلاقی به طور معناداری قادر به پیش بینی شادکامی می باشد.

کلیدواژه ها:

هوش اخلاقی ، شادکامی دانش اموزان مقطع ابتدایی