رزیتا پارپایی - دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی و مشاوره، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
حسن امیری - نویسنده مسئول: استادیار، گروه روانشناسی و مشاوره، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
مختار عارفی - دانشیار، گروه روانشناسی و مشاوره، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران

پژوهش حاضر با هدف الگوی معادلات ساختاری رضایتمندی زوجین با بررسی نقش مولفه های شخصیتی ۵ عاملی نئو و نقش میانجیگری رابطه مادر فرزند انجام شد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان پایه ششم دبستان­های پسرانه و دخترانه شهر شیراز در سال ۱۳۹۷ به همراه مادرشان بودند که از میان آن ها ۲۶۰ نفر به عنوان نمونه به روش تصادفی خوشه ای از نه منطقه آموزش وپرورش شهر شیراز انتخاب شدند. به منظور جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه­ پنج عامل شخصیت نئو (۱۹۹۲)، مقیاس زوجی انریچ (۱۹۸۹) و روابط والد-فرزندی فاین و همکاران (۱۹۸۳) استفاده شد. داده­ها با روش آماری همبستگی پیرسون و مدل­یابی معادلات ساختاری مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته­ها بین عامل شخصیتی روان­آزردگی و رضایت زناشویی رابطه منفی نشان دادند، ولی عوامل شخصیتی انعطاف­پذیری، برون گرایی، توافق­پذیری و مسئولیت­پذیری با رضایتمندی زوجین رابطه مثبت داشت. همچنین متغیر رابطه مادر و فرزند رضایت زناشویی را در جهت مثبت پیش­بینی می­کند. ازآنجاکه صفات شخصیتی به عنوان پیش­آمادگی­هایی که افراد با خود در روابط زناشویی وارد می­کنند می­توانند بر سازه­های میانجیگر از جمله رابطه مادر فرزند اثرگذار باشند؛ بنابراین، رضایت زناشویی تحت تاثیر عوامل درون فردی به ویژه ویژگی­های شخصیتی می­باشد. نتایج حاکی از آن بود که ویژگی­های شخصیتی با نقش میانجی ارتباط مادر فرزند می­توانند رضایت زناشویی را تبیین کنند (P≤ ۰/۰۱).

مولفه های ویژگی شخصیتی, رضایتمندی زوجین, ارتباط مادر فرزند