بررسی اثر عمق جریان بر ضریب زبری مانینگ در بسترهای با زبری متفاوت

ویژگیهای هیدرولیکی جریان های سطحی (رواناب) نظیر سرعت و عمق و همچنین مشخصه زبری سطح خاک به عنوان پارامترهای فیزیکی مهم در توصیف فرآیندهای فرسایشی خاک سطحی به شمار می آیند. در مدلهای مختلف فرسایش خاک، ویژگیهای یاد شده به روش های مختلف ترکیب شده و برای پیش بینی فرسایش خاک مورد استفاده قرار می گیرند.هدف از تحقیق حاضر، بررسی ضرایب زبری مانینگ و دارسی-ویسباخ در سطح یک خاک لسی تحت پوشش های متفاوت سنگریزه سطحی است.مدل های بارش و رواناب یکی از ابزارمهم درهیدرولوژی سیل می باشند. با توجه به نقش مهم زبری خاک بر آغاز رواناب و فرآیندهای فرسایش و رسوب، در این زمینه مطالعات مختلفی با اهداف گوناگون صورت گرفته است. در اغلب این مطالعات بر نقش سنگریزه سطحی در مقدار فرسایش و رسوب تولیدی تاکید شده است. با توجه به اینکه در مناطق خشک و نیمه خشک سنگریزه های سطحی به مقدار قابل توجه در سطح خاک دامنه ها موجود می باشند، بررسی نقش آنها در تغییر پارامترهای هیدرولیکی جریان سطحی می تواند بسیار مفید باشد. نتایج نشان میدهد که در یک دبی ثابت رواناب با افزایش پوشش سنگریزه سطحی ضرایب درجه دو افزایش می یابند. نتایج همچنین موید این نکته بود افزایش می یابد. به این ترتیب با افزایش غوطه وری در یک که با افزایش پوشش سنگریزه سطحی عمق رواناب دبی ثابت ضرایب زبری مانینگ و دارسی ویسباخ به صورت توانی کاهش می یابند. این امر بیانگر این واقعیت است که ضرایب زبری علاوه بر اینکه تحت تاثیر اندازه و آرایش ذرات زبری تاثیر میگذارد لذا، ضرایب زبری می تواند تحت تاثیر هستند، بلکه پارامترهایی مانند غوطه وری نسبی نیز بر ضرایب عواملی همچون عمق و سرعت جریان قرار گرفته و در نتیجه میزان غوطه وری دچار تغییر گردد.

کلیدواژه ها:

رواناب شهری ، مقاومت جریان ، جریان سطحی ، هیدرولوژی شهری ، ضریب زبری