پایش تغییرات فراوانی پوسته استراکودها در مغزه رسوبی (مطالعه موردی: تالاب بین المللی گاوخونی)

پایش تغییرات فراوانی پوسته سخت غیرقابل تجزیه استراکدها می تواند به عنوان یک شاخص زیستی، اطلاعات ارزشمندی را از شرایط گذشته رسوبات تالاب های داخلی ارائه دهد. بدین منظور مغزه رسوبی با طول ۳۸  سانتی متر در محدوده ابتدای دلتای تالاب بین المللی گاوخونی (ایستگاه شاخ کنار) با استفاده از نمونه بردار مغزه گیر رسوب ایستا در فروردین ۱۳۹۸ برداشت شد و شمارش تعداد پوسته استراکودها در ۵ گروه اندازه ذرات همزمان با تعیین مشخصات فیزیکی رسوبات (دانه بندی، چگالی و درصد رطوبت) انجام گرفت. نتایج حاصل نشان می دهد ضریب همبستگی منفی معنی دار (۰/۶۸۶- تا ۰/۴۷۷- = r) بین تراکم گروه های اندازه غالب استراکودها با درصد سنگریزه و ماسه برقرار است. همچنین نتایج نشانگر ضریب همبستگی مثبت معنی دار (۰/۵۷۹ تا ۰/۶۳۸ = r) بین تراکم گروه ها با میزان سیلت و رس است. از همبستگی منفی استراکودها با ذرات درشت دانه می توان استنباط کرد که احتمالا در این منطقه شرایط پرانرژی محیطی مثل سیلاب های فصلی و سیلاب های عظیم در دوران ترسالی باعث کاهش تراکم استراکودها شده است. در حالیکه بر هم خوردن رژیم هیدروژیکی طبیعی رودخانه زایند رود و نرسیدن سیلاب های شدید به دلتای رودخانه در سه دهه اخیر باعث کاهش انرژی محیطی دلتا و افزایش درصد ذرات سیلت و رس و تراکم استراکدها شده است.

کلیدواژه ها:

Ostracod ، Core sediment ، Environmental archive ، Zayandehrud delta ، استراکد ، مغزه رسوبی ، آرشیو طبیعی ، دلتای زاینده رود