اپیدمیولوژی و الگوی مصرف دخانیات در استان هرمزگان

هدف : استعمال دخانیات یکی از مهمترین عامل تهدیدکننده سلامتی و شایع ترین عامل مرگ ومیر در جهان استبطوری که مدارک و شواهد علمی نشان داده است که استعمال دخانیات عمده ترین مشکل قابل پیشگیری بیماری هامی باشد. تبعات زیانبار بهداشتی, اقتصادی, اجتماعی و زیست محیطی باعث گشته تا سازمان جهانی بهداشت در کنارعدم تحرک و سوءتغذیه آن را تهدید کننده اصلی سلامت جامعه بداند. بنابراین هدف این مطالعه بررسی وضعیت و اپیدمیولوژی استعمال دخانیات در استان هرمزگان می باشد.روش ها: مطالعه حاضر ازنوع مطالعات گذشته نگر و بصورت توصیفی -تحلیلی بر روی ۱۰۰۰ نفر و در مناطق شهری وروستایی استان هرمزگان انجام شده است. ابزارگردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد سازمان جهانی بهداشت بود کهتوسط پرسشگران آموزش دیده تکمیل گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و برای آزمون فرضیه ها از آزمون های آماری کای دو و کروسکال والیس استفاده شد.نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که مصرف روزانه سیگار در افراد مورد مطالعه ۱۱ درصد و مصرف روزانه قلیان ۱۳/۵درصد می باشد ضمن اینکه مصرف روزانه قلیان در مناطق روستایی ۱۷/۴ درصد بیشتر از مناطق شهری ۵/۲ درصد است.اما مصرف روزانه سیگار در مناطق شهری ۱۲/۸درصد بیشتر از مناطق روستایی ۱۰/۱درصد بود. بین مصرف قلیان وجنسیت افراد ارتباط آماری معنی داری وجود داشت (P-Value=۰/۰۰۰) به طوری که مصرف قلیان در زنان بیشتر ازمردان بود و ۶۴/۵ درصد مصرف کننددگان قلیان افراد گروه سنی بالای ۲۵ سال بودند.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که بطورکلی شیوع مصرف روزانه قلیان بیشتر از مصرف روزانه سیگار می باشد. ضمن اینکه این میزان مصرف در زنان بیشتر از مردان است بنابراین با توجه به اینکه زنان قشرآسیب پذیر جامعه می باشندو استعمال قلیان در زنان جوانی که در سن باروری هستند آثرات سویی بر سلامت جنین و سلامت باروری خواهد داشت و مواجهه سایر افراد خانوار با دود محیطی دخانیات در زنان مصرفکننده قلیان بیشتر است، بایستی آموزش این قشر ازافراد مدنظر برنامه ریزان قرار گیرد و توجه به این مهم به عنوان یکی از اهداف اصلی در تدوین سند ملی کنترلبیماری های غیرواگیر در استان پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

اپیدمیولوژی ، دخانیات ، الگوی مصرف ، هرمزگان