تاثیر آری پیپرازول بر میزان وابستگی به نیکوتین در بیماران تحت درمان نگهدارنده با متادون

هدف: مصرف سیگار در بیماران تحت درمان نگهدارنده متادون بسیار بالاست .اغلب این بیماران تمایل به ترک سیگاردارند. اما فقط تعداد کمی از آن ها درمان های ترک سیگار را دریافت می نمایند و یا برای ترک سیگار ارجاع داده می شوند.اخیرا مطالعاتی بر روی آری پییرازول، استفاده از آن را جهت کاهش مصرف سیکار نشان داده انده هدف از این مطالعهبررسی تاثیر آری پیپرازول بر میزان مصرف سیگار در بیماران تحت درمان نگهدارنده با متادون است.روش ها: این پژوهش یک مطالعه مداخله ای دوسوکور بود. بیماران تحت درمان نگهدارنده با متادون مراجعه کننده بهمرکز ترک اعتیاد بیمارستان آموزشی درمانی ۲۲ بهمن بصورت تصادفی به دو گروه مداخله و مقایسه تقسیم گردیدند. درابتدا با استفاده از پرسشنامه FTQ میزان مصرف سیگار و وابستگی به نیکوتین در تک تک بیماران تعیین گردید. سپسبه گروه مداخله به مدت ۶ هفته آری پییرازول داده شد .اطلاعات به دست آمده با نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفت.نتایج: محدوده سنی بیماران ۶۷-۲۵ سال بود. دو گروه مورد بررسی از نظر مشخصات دموگرافیک مورد بررسی همسانبوده اند. میانگین نمره نهایی تست FTQ در گروه آری پیپرازول قبل از مداخله ۸/۹±۴/۱ و بعد از مداخله ۴/۸±۶/۱ بودکه این اختلاف از نظر آماری معنادار بود (P-Value≤/۰۰۰۷).نتیجه گیری: نتایج این تحقیق اثر آری پیپرازول را در کاهش تمایل بیماران تحت درمان نگهدارنده با متادون به سیگارتائید نموده است. میزان کلی وابستگی بیماران به نیکوتین نیز بر اساس تست FTQ کاهش داشته است. با انتخاب آریپیپرازول به عنوان درمان کمکی در ترک سیکار، از طریق کاستن تمایل بیماران به سیکار, می توان شاهد کاهش عوارضقلبی عروقی و سایر مشکلات ناشی از سیگار باشیم و بتوانیم از میزان مرگ و میر این افراد بکاهیم.

کلیدواژه ها:

درمان نگهدارنده با متادون ، آری پیپرازول ، سیگار ، وابستگی به نیکوتین