پیام طهرانی - دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
مهدی سالاری - دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

یکی از روش ­های بهسازی لرزه ای در سازه های بتن­ آرمه، استفاده از مهاربندهای فولادی می باشد. در این پژوهش چهار سازه بتن­ آرمه با دو پلان متفاوت در دو حالت ۱۰ و ۱۵ طبقه موردبررسی قرار می گیرند. سازه های موردنظر به­ صورت هم­ زمان دارای نامنظمی هندسی در پلان و همچنین نامنظمی در ارتفاع از نوع طبقه نرم می باشند. رفتار لرزه­ای سازه ­های دارای ترکیبی از انواع نامنظمی­ ها به­ صورت هم­ زمان کم­تر در گذشته موردتوجه قرار گرفته است که در این تحقیق موردمطالعه قرار می­ گیرد. با توجه به پیچیدگی رفتار سازه های نامنظم در برابر زلزله و همچنین الزام آیین نامه ای، در طراحی و ارزیابی مدل های اولیه از تحلیل های استاتیکی خطی، دینامیکی خطی، استاتیکی غیرخطی و دینامیکی غیرخطی استفاده شده است و نتایج حاصل از روش ­های مختلف تحلیل در پیش بینی پاسخ لرزه­ای سازه­ های اولیه و همچنین سازه­ های بهسازی شده مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفته است. مقایسه نتایج به دست آمده از سازه های اولیه و سازه های تقویت شده، حاکی از آن است که استفاده از هر دو نوع مهاربند فولادی زیگزاگی و ضربدری موجب ارتقای قابل توجه عملکرد لرزه ای سازه ها شده است که البته در حالت استفاده از مهاربندهای زیگزاگی عملکرد لرزه­ای مناسب ­تری در سازه بهسازی شده مشاهده گردید. مقایسه نتایج آنالیزهای خطی و غیرخطی روشن نمود اگرچه روش­ های خطی تا حدودی در پیش ­بینی حداکثر تغییر مکان در بام سازه موفق عمل می ­نمایند، تغییر مکان طبقات میانی سازه ­ها و همچنین الگوی تغییر شکل سازه را ممکن است به­ صورت صحیح پیش ­بینی ننمایند.

ارزیابی عملکرد لرزه ای, سازه بتن آرمه, نامنظمی در پلان و ارتفاع, مهاربند فولادی, تحلیل های غیرخطی