امیرحسین زندیه - فوق لیسانس مهندسی برق

امروزه در پی تغییرات سریع شهرها، بخشی از بافت های شهری به دلایل مختلف مانند فرسودگی و قدمت نتوانسته اند ارتباطی مناسب با محیط خود و خدمات دهی به بهره برداران برقرار کنند. وجود سطح گسترده بافت فرسوده یکی از مهمترین چالش های مدیران شهری، شهرسازان و معماران می باشد. زیرا عدم توجه به این بافت ها موجب زوال شهر و توسعه ناهمگون آن و ایجاد عدم تناسب و مشکلات عدیده می گردد. محله درکه در شمال شهر تهران به این علت که بخشی از بافت فرسوه شهر در این منطقه نمود عینی یافته است به عنوان ناحیه مورد پژوهش انتخاب شده است.پژوهش حاضر به لحاظ هدف توسعه ای -کاربردی و از لحاظ روش شناسی توصیفی-تحلیلی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و بررسی های میدانی است. برای دستیابی به اهداف تحقیق، شاخص های متعددی مانند تعداد ساختمان، تعداد مسیرها، تراکم جمعیت و تعداد طبقات ساختمان ها استفاده شده است. برای کشف روند الگوها از ابزار رگرسیون و برای وزن دهی به لایه ها در داده های فضایی از روش خود همبستگی فضایی استفاده شده است. همچنین برای بررسی آسیب پذیری بافت فرسوده از ابزار کلاسترینگ استفاده شده است.نتایج این پژوهش نشان می دهد حدود ۵۰ درصد مساحت در بازه آسیب پذیری متوسط تا زیاد قرار دارد و گویای این است که بخش زیادی از بافت فرسوده در این محدوده به نوعی نیازمند برنامه ریزی پدافند غیرعامل می باشد.

آسیب پذیری بافت فرسوده، پدافند غیرعامل، محله درکه، حوادث طبیعی و غیر طبیعی.