آسیب شناسی فرایندهای مدیریت منابع انسانی از منظر انعطاف پذیری : مطالعه ای داده بنیاد در بخش دولتی

انعطاف­ پذیری­ یکی از مهمترین ویژگی­های سازمان­های عصر حاضر است که در تمامی حوزه ­ها از جمله مدیریت منابع انسانی نقش بسزایی ایفا می ­کند. پژوهش حاضر با استفاده از روش نظریه پردازی داده ­بنیاد به آسیب شناسی انعطاف ­پذیری­ فرایندهای مدیریت منابع انسانی در بخش دولتی می­ پردازد. جامعه آماری پژوهش را خبرگان و اساتید مدیریت منابع انسانی تشکیل می­دهند که با استفاده از روش نمونه­ گیری هدفمند (گلوله برفی) تعداد ۱۴ نفر از آنان برای انجام مصاحبه­ انتخاب شدند. برای انتخاب اعضای نمونه، دو معیار برخورداری از تجربه قابل قبول در حوزه مدیریت منابع انسانی بخش دولتی و دارا بودن دانش آکادمیک در این حوزه در نظر گرفته شد. داده­ های کیفی حاصل از مطالعات میدانی که از طریق مصاحبه ­های عمیق و نیمه ­ساختاریافته حاصل شده بود، با استفاده از روش کیفی داده ­بنیاد ساخت­گرایانه کدگذاری شد. این فرایند متشکل از سه مرحله شامل کدگذاری باز، محوری و انتخابی بود که در این مراحل به ترتیب، ۱۰۹ کد باز، ۱۳ کد محوری و ۵ مقوله احصاء شد. فرایند کدگذاری و تحلیل داده ­ها با استفاده از نرم­افزار MAXQDA انجام شد و فراوانی کدهای احصاء شده نشان داد که در حال حاضر، بیشترین آسیب ­های ناشی از عدم­ انعطاف­ فرایندهای مدیریت منابع انسانی در بخش دولتی ایران شامل ضعف در جذب نخبگان و استعدادها (در جذب و استخدام)، عدم تامین نیازهای آموزشی (در آموزش)، جابجایی اهداف در ارزیابی عملکرد (در ارزیابی عملکرد)، عدم تناسب میان عملکرد و جبران خدمات (در جبران خدمات) و ناتوانی در حفظ نیروهای استراتژیک (در برنامه ­ریزی نیروی انسانی) است که به عملکرد سازمان های این بخش آسیب وارد کرده و اثربخشی این فرایندها را کاهش می ­دهد.

کلیدواژه ها:

انعطاف پذیری ، فرایندهای مدیریت منابع انسانی ، بخش دولتی ، نظریه داده بنیاد