عملکرد نوآورانه: واکاوی نقش قابلیت های زیرساختی و عجین شدن با شغل بر تطبیق پذیری شغلی و رفتار نوآورانه کارکنان وزارت ورزش و جوانان

هدف: تطبیق پذیری شغلی یک ویژگی مطلوب است و افرادی که انطباق بیشتری با  شغل خود دارند، از شغل خود رضایت بیشتری داشته، روحیه ی مثبتی در کار نشان داده و نسبت به سازمان و همکاران خود تعهد بالایی ابراز می­کنند. هدف از پژوهش حاضر واکاوی نقش میانجیگری رفتار نوآورانه و تطبیق­پذیری شغلی در رابطه بین قابلیت­های زیرساختی و عجین شدن با عملکرد نوآورانه است.طراحی/ روش شناسی/ رویکرد: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر جمع آوری داده ها، پیمایشی­- توصیفی است. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان وزارت ورزش و جوانان بودند (به تعداد ۸۹۰ نفر) که با توجه به جدول کرجسی و مورگان ۲۶۹ نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه­های استاندارد استفاده شد. روایی صوری پرسشنامه با نظر متخصصان مورد تایید قرار گرفت و روایی سازه و پایایی ترکیبی ابزار پژوهش نیز، از طریق برآورد مدل اندازه­گیری و پس از انجام اصلاحات لازم، به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از مدلسازی معادلات ساختاری استفاده گردید.یافته­های پژوهش: یافته­های پژوهش نشان داد که قابلیت­های زیر­ساختی بر رفتار نوآورانه کارکنان و تطبیق­پذیری شغلی تاثیر مثبت و معناداری داشته و همچنین عجین­شدن با شغل بر تطبیق­پذیری شغلی و رفتار نوآورانه تاثیر مثبت و معناداری دارد. افزون بر این، رفتار نوآورانه و تطبیق­پذیری شغلی بر عملکرد نوآورانه تاثیر مثبت و معناداری دارد.محدودیت­ها و پیامدها: فقدان پژوهش‎های مشابه و نبود مبانی نظری مناسب برای توسعه فرضیه­ها مهم‎ترین محدودیت‎ها بودند.پیامدهای عملی: پژوهش انجام شده در صنعت ورزش صورت گرفته است که همین امر تعمیم‎پذیری آن به سایر حوزه‎ها را تا حدی با چالش مواجه می‎کند.ابتکار یا ارزش مقاله: دستیابی به بهبود عملکرد کارکنان از طریق انطباق ویژگی فردی با خصوصیات شغلی.نوع مقاله: مقاله پژوهشی

کلیدواژه ها:

تطبیق پذیری شغلی ، رفتار نوآورانه ، قابلیت های زیرساختی ، عجین شدن با شغل