تجلی هنر خوشنویسی در شعر صائب تبریزی

این مقاله در نظر دارد تا با نگاه به رابطه ادبیات و خوشنویسی به مقوله پیوند و ارتباط بیناین دو حوزه بپردازد. خوشنویس برای خلق اثر هنری خویش در تلاش است و شکل گیریآن را برپایه ادبیات رقم میزند. همچنین همگامی و همراهی هنر خوشنویسی با ادبیات رامیتوان در اشعار شاعران جستجو کرد. شاعر با بهره گیری از واژگان و اصطلاحات هنرخوشنویسی، اسباب و ابزار کتابت دست به آفرینش اثر ادبی می زند؛ که درک دقیق اینآثار منوط به شناخت هنر خوشنویسی می گردد. از آنجاییکه واژگان و اصطلاحات هنرخوشنویسی ابزار کار برخی شاعران بویژه شعرای سبک هندی بوده است؛ از این رو صائببه عنوان یکی از شاعران سبک هندی که در عهد صفوی میزیست معرفی می گردد. سعیبراین است ابیات برگزیده از صائب تبریزی که مضمون آفرینی در آن با واژگان و اصطلاحاتخط و خوشنویسی شکل گرفته انتخاب و برخی ابزار و اسباب کتابت، اصطلاحات و واژگانهنر خوشنویسی بررسی شود. برای جمع آوری اطلاعات از روش کتابخانه ای استفاده شدهاست؛ شایان ذکر است با تاکید اصلی این مقاله بر دو حوزه ادبیات و خوشنویسی بستریمناسب برای شناخت و آشنایی بیشتر با اشعار صائب فراهم گردد و اشعار این شاعر برایاهالی قلم زمینه ساز خلق آثار خوشنویسی باشد.

کلیدواژه ها:

خوشنویسی ، صائب ، سبک هندی ، عهد صفوی