بررسی عشق و کارکر د آن در شعر سیمین بهبهانی
- سال انتشار: 1401
- محل انتشار: یازدهمین همایش ملی متن پژوهی ادبی هنر و ادبیات عرفانی
- کد COI اختصاصی: MATNPAGOOHI11_020
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 264
نویسندگان
دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبایی، تهران. ایران
چکیده
عشق و بیان تجربیات عاشقانه مهمترین موضوعی است که در غزل فارسی به آن پرداختهشده است؛ البته این عشق گاهی از سطح عشقی زمینی فراتر می رود و رنگ و بوی عشقیعرفانی پیدا می کند. که از دیرباز به آن پرداخته شده است. مضمون عشق، پرکاربردترینمضمون در شعر سیمین بهبهانی است. عشقی که در اشعار بهبهانی به آن توجه شده است،عشقی زمینی یا جسمانی است. نکته ی قابل توجهی که در این اشعار می توان دید آناست که این عشق از زبان یک زن روایت می شود و مرد در جایگاه معشوق قرار گرفته است.رویکردی این گونه در بیان روابط عاشقانه سابقه چندانی در ادبیات فارسی ندارد و نوعیهنجارشکنی فرهنگی به شمار میآید. نکته مهم دیگر آن است که در این رابطه عاشقانه،رفت ار عاشق تابعی از رفتار معشوق نیست، و اگرچه معشوق (مرد) بیوفایی می کند، رفتارعاشق (زن) همچنان آکنده از شور و هیجان است و همین امر موجب میشود تا عشق بهامری درونی تبدیل شود و دیگر در گرو بودن معشوق نباشد. شاعر در سرودن این اشعارروایتگر تجربه های زیسته خود است و از این رو توانسته است توصیفات دلنشینی در اینزمینه ارائه کند. بهبهانی مهمترین کارکردهای عشق را آرامش بخشی و تعالی بخشی آنمیداند و همین کارکرد موجب والایی جایگاه عاشق (زن) در شعر او می شود. بهبهانیمعتقد است در این جهان مردسالار آنچه موجب اثبات هویت زنان می شود، تکیه برویژگی های زنانه است و از این رو زنان را تشویق به حضور در عرصه های گوناگون می نماید.کلیدواژه ها
شعر معاصر، عشق، سیمین بهبهانیمقالات مرتبط جدید
- انعکاس اهمیت گل و گیاه در ادبیات ایران
- بررسی ارزشهای انسانی در عرفان و ادبیات صوفیانه ایرانی
- The Problems faced by EFL Teachers in Teaching English Speaking Skills to the Iranian Students in Three Top Language Institutes in Iran
- تطور نهادهای اجتماعی و فرهنگی سرزمین های خلیج فارس شرقی از ورود اسلام تا پایان قرن چهارم هجری
- Artificial Intelligence-powered Vocabulary Instruction: A Study on Recall and Retention in English for Specific Purposes
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.