بررسی برخی کهن الگوها در روایات عامیانه با تکیه بر فردوسی نامه انجوی شیرازی

کهن الگو یا آرکی تایپ صور ذهنی مشترکی است که ناخودآگاه جمعی بشر با پیشینه ایچندین هزار ساله و طولانی آن را از نسل های مختلف به آیندگان منتقل کرده و بهصورت های گوناگون در شوون زندگی بشر بازتاب یافته است. این صورت ها با جلوه گرشدن و بازتاب یافتن در نمادهای گوناگون عالم هستی به مرز خودآگاهی می رسند و برایانسان به عنوان موجودی که مخاطب اصلی و حقیقی آن است مفهومی تازه و ارزشمند بهدست میدهند. در این پژوهش با بررسی فردوسی نامه اثر ارزشمند انجوی شیرازی کهحاوی روایات عامیانه و مردمی از داستان ها و حوادث تاریخ اساطیری و حماسی ملی ایراناست برخی از مهمترین و کاربردی ترین و پرتکرارترین کهن الگوها استخراج شده و بانگاهی تحقیقی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته اند. در این اثر ارزشمند، گاه کهن الگوهادر قالب ها و نمادهای ملموس و محسوس بازتاب یافته اند و گاه بر اساس امور متافیزیکیو غیرمحسوس نمایان شدهاند. مهمترین و برجسته ترین و پرتکرارترین این کهن الگوها دراین دسته از روایات کهن الگوهای مادر، نقاب، دیو و پری، اعداد و رویا است که روایاتمربوط به آنها در برخی موارد با روایت اصلی شاهنامه تفاوت دارند و در نتیجه تاثیر وتاثر از روایات ملی برای هدف و مقصودی خاص ساخته و پرداخته شده اند.

کلیدواژه ها:

کهن الگو ، روایات عامیانه ، فردوسی نامه ، یونگ ، انجوی شیرازی