رویکرد جامعه شناختی به توسعه اجتماعی و بررسی جایگاه ایران، اردن و کانادا درشاخصهای توسعه اجتماعی

شاخص توسعه اجتماعی جریانی چند بعدی میباشد که تجدید سازمان و جهت گیری متفاوت کل نظام اقتصادی – اجتماعی را به همراه دارد. دو موسسه ای که در مورد شاخصهای توسعه اجتماعی کشورهای جهان، گزارشهای منتشر میکنند موسسه لگاتوم و موسسه بین المللی مطالعات اجتماعی میباشند. وضعیت ایران در شاخص لگاتوم بین سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۶ به ترتیب عبارت بوده است از سال ۲۰۱۰ )رتبه )۹۲، سال ۲۰۱۱ )رتبه )۹۷، سال ( ۲۰۱۲ رتبه )۱۰۲، سال ۲۰۱۳ )رتبه )۱۰۱ و سال (۲۰۱۴رتبه )۱۰۷، (۲۰۱۵رتبه )۱۰۶ و سال .)۱۱۸ (۲۰۱۶ که در بین این سالها رتبه کانادا بین ۳ تا ۷ متغیر بوده و اردن در جایگاه بین ۶۵ تا ۸۹ قرار داشته است. با نگاهی کلی به هشت شاخص موسسه لگاتوم این موضوع روشن میشود که کشور ایران در شاخصهای آموزشو سالمت از وضعیت بهتر و در شاخصهای آزادیهای فردی و حمکرانی از وضعیت بدتر برخوردار بوده است. همچنین میتوان به شاخص های موسسه مطالعات اجتماعی و جایگاه ایران در این شاخصها اشاره کرد. با نگاهی به داده های این موسسه و ارزیابی رتبه ها این در سالهای ۲۰۰۵ و ۲۰۱۰ این موضوع روشن میشود نمره ایران در سال ۲۰۱۰ نسبت به سال ۲۰۱۵ نزول و کاهش محسوسی داشته است، ولی کشورهای اردن به خصوص کانادا وضعیت خود را مطلوبتر نموده اند. در مورد شاخصهای موسسه بین المللی مطالعات اجتماعی هم میتوان گفت که جایگاه ایران در شاخص اعتماد و امنیت میان شخصی مطلوب و دو شاخص برابری جنسیتیو انسجام درون گروهی نسبت به سایر شاخصها از جایگاه چندان مطلوبی قرار نداشته است. به صورت کلی میتوان به این نتیجه رسید که وضعیت توسعه اجتماعی که از جمله مهمترین ابعاد توسعه و توسعه پایدار به شمار می آید، چندان مطلوب نیست یا شاید بهتر است گفته شود که اصلا خوب نیست. همچنین میتوان گفت که در این سالها، تلاش چندانی برای بهبود این شاخصها صورت نگرفته است.

کلیدواژه ها:

توسعه ، توسعه اجتماعی ، شاخصهای توسعه اجتماعی ، جایگاه ایران در شاخص توسعه اجتماعی