بررسی میزان غیبت از کار پرستاران به علت بیماری بر اساس کدهای کتاب ICD-۱۰: یک مطالعه مقطعی

مهم ترین سرمایه انسانی در سازمان ها جهت نیل به اهداف سازمانی منابع انسانی می باشد. غیبت از کار بدلیل بیماری یا مرخصی استعلاجی یا وجه پنهان غیبت از کار می تواند بهره وری منابع انسانی را کاهش دهد. این مطالعه با هدف بررسی مرخصی های استعلاجی پرستاران بر اساس کدهای کتاب طبقه بندی بین المللی بیماری ها (ICD-۱۰) انجام شد. مطالعه حاضر به روش مقطعی در مجتمع بیمارستانی امام رضا(ع) شهر مشهد انجام شد. روش نمونه گیری به صورت سرشماری بود. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار آماری SPSS.V۲۲ صورت گرفت. نتایج نشان داد که بیماری کووید ۱۹ با (۲۵/۷درصد)، زنان و زایمان با (۲۰/۷ درصد) و بیماری های سیستم اسکلتی عضلانی و بافت همبند با (۱۴/۹درصد) بیشترین میزان استعلاجی پرستاران را به خود اختصاص می دادند. بین وضعیت استخدام و میزان استعلاجی گزارش شده رابطه ی معنی داری وجود داشت P-Value=۰.۰۲۶. اما بین سن، سابقه کاری، جنسیت، وضعیت تاهل با میزان استعلاجی ارتباط معنی داری مشاهده نشد. بر اساس نتایج این مطالعه توجه به گروهای در معرض خطر یا پرخطر، استفاده از رویه های مناسب مدیریت منابع انسانی و انجام مداخلات ارگونومیک بر اساس نوع بیماری به ویژه در پاندمی ها کاملا ضروری قلمداد می شود.

کلیدواژه ها:

مرخصی استعلاجی ، غیبت ، پرستاران ، بیمارستان ، طبقه بندی بین المللی بیماری ها