بررسی تاثیر استرس و اضطراب بر ارزشیابی کیفی دانش آموزان در مدارس

ارزشیابی توصیفی با تاکید به ارزشیابی در فرآیند تعلیم و تربیت فعالیت های دانش آموزان در کلاس درس را تحت تاثیر قرار می دهد. در ارزشیابی توصیفی، معلمان علاوه بر اینکه شیوه تدریس و نحوه بازخورد و تکالیف دانش آموزان را تغییر می دهند، از ابزارهای دیگری همچون مشاهده دانش آموزان در شرایط واقعی و ثبت اطلاعات لازم، پوشه کار، چک لیست، آزمون های عملکردی، استفاده از روش خودسنجی و همسال سنجی و ارائه گزارش پیشرفت دانش آموز استفاده می کنند این ابزارها تصویر دقیق تری از فرآیند یادگیری و نتایج حاصل از تلاش های دانش آموز را برای معلم ارائه می دهدارزشیابی یکی از مهمترین مراحل فرایند آموزش است و ابزاری را فراهم می سازد تا به وسیله آن سیستم آموزشی فعالیتهای خود را مورد بازنگری قرار دهد. روشی که امروزه در آموزش و پرورش مرسوم است روش ارزشیابی کمی است که مهمترین عامل اضطراب در دانش آموزان است. طرح ارزشیابی توصیفی تجربه نوآورانهای برخاسته از عمل در مقطع ابتدایی است. در این تحقیق به بررسی نقش ارزشیابی توصیفی در کاهش اضطراب در مقایسه با روش ارزشیابی کمی پرداخته شدهاست. بر اساس نتایج مشاهده شده بین میزان اضطراب در دانشآموزان با ارزشیابی توصیفی و دانش آموزان مشمول ارزشیابی کمی تفاوت معنیداری وجود دارد و میزان اضطراب در دانشآموزان با ارزشیابی توصیفی به طور معنیداری کمتر از دانش آموزان مشمول ارزشیابی کمی است.هدف ازپژوهش حاظر بررسی ساختار و تاثیر ارزشیابی کیفی در استرس و اظطراب دانش اموزان ابتدایی است این ارزشیابی است

کلیدواژه ها:

ارزشیابی توصیفی ، دانش آموز ، اظطراب ، خلاقیت ، ابزار های سنجش