انطباق پذیری محیطی در فرایند مهاجرت با تاکید بر معیار تاب اوری فردی.

امروزه مهاجرت به عنوان یک پدیده رایج و تاریخی در محدوده ملی جوامع و نیز خارج از ان در عرصه بین المللی متداول می باشد. تحقق مهاجرت دارای ابعاد اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی متنوعی است اما جنبه نواورانه این تحقیق از ان جهت است که تاکنون مهاجرت مبتنی بر معیارهای مربوط به اسیب های روانی کم تر مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته است. از این رو در این پژوهش که به روش مطالعات کتابخانه ای و استدلال قیاسی همراه با ارزش یابی زمینه ای تدوین گردیده است مشخص گردید که کاهش اسیب های روانی حاصل از مهاجرت اشخاص به کشورهای بیگانه از طریق فرایند انطباق پذیری با محیط و نیز سازگاری با وضعیت های نوین میسر می گردد. از طرف دیگر مشخص شد که معیار تاب اوری در روانشناسی مهاجرت از طریق اشتراکات زبانی، مذهبی و تاریخی تقویت می شود. همچنین در این پژوهش مشخص شد که اموزش و یادگیری، روحیه مقابله با مخاطرات و تهدیدات و نیز تقویت عزت نفس به عنوان عناصر موثر در فرایند تاب اوری مبتنی بر روانشناسی مهاجرت مطرح می باشند.

کلیدواژه ها:

مهاجرت ، سلامت روانی ، انطباق پذیری ، تاب اوری ، عزت نفس.