بررسی میزان تاب آوری بزرگسالان ایرانی در طول همه گیری COVID-۱۹: یک مطالعه مبتنی بر جمعیت
محل انتشار: دوماهنامه پایش، دوره: 21، شماره: 4
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 175
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PAHM-21-4_010
تاریخ نمایه سازی: 23 شهریور 1401
چکیده مقاله:
مقدمه: تاب آوری می تواند منجر به ثبات فردی شود و در موقعیت های مختلف، کمک زیادی به نحوه برخورد افراد با استرس و بهبود عملکرد آنها داشته باشد. شیوع جهانی کروناویروس باعث افزایش مشکلات سلامت روان (مانند اضطراب و افسردگی) در سطح جهانی گردیده است. توجه به این نکته که در زمان همه گیری ویروس کرونا، خانواده ها تحت فشارهای متعددی هستند، برای هر گونه راهکارهای کنترلی تاب آوری ضروری است. این مطالعه با هدف ارزیابی تاب آوری و عوامل موثر بر آن در بزرگسالان ایرانی انجام شد.
مواد و روش کار: مطالعه ی حاضر یک تحقیق پیمایشی در جامعه ایران بود. مخاطبان با نمونه گیری تصادفی ساده، انتخاب شدند. شرکت کنندگان به یک پرسشنامه دموگرافیک کوتاه و مقیاس تاب آوری Connor-Davidson (CD-RISC۲) پاسخ دادند. تحلیل رگرسیون لجستیک برای ارزیابی ارتباط بین متغیرهای مستقل و تاب آوری انجام شد.
یافته ها: در این مطالعه ۲۰۴۸۷ بزرگسال ایرانی (۴۹/۴ درصد مرد و ۵۰/۱ درصد زن) شرکت داشتند. میانگین (انحراف معیار) سنی شرکت کنندگان ۱۳/۹± ۴۱/۲۵ سال بود. میانگین نمره تاب آوری ۱/۹±۶/۱ (از ۸ نمره) بود و در مجموع ۵۷/۲ درصد از شرکت کنندگان امتیازی برابر یا بالاتر از میانگین کسب کردند. ارتباط سن، سطح تحصیلات، وضعیت اشتغال با تاب آوری از نظر آماری معنی دار بود. سن بالاتر و تحصیلات عالی از عوامل محافظت کننده بودند و وضعیت اشتغال با کاهش تاب آوری در ارتباط بود.
نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد بطور نسبی مردم ایران از تاب آوری قابل قبولی در دوران پاندمی کووید-۱۹ برخوردار بودند. همچنین نتایج این مطالعه نشان داد تاب آوری بیشتر با سن و تحصیلات بالاتر و تاب آوری کمتر با وضعیت اشتغال ارتباط داشت به نحوی که افراد شاغل تاب آوری کمتری نسبت به سایر گروه های شغلی داشتند.
نویسندگان
علی منتظری
Health Metrics Research Center, Institute for Health Sciences Research, ACECR, Tehran, Iran
فرزانه مفتون
Health Metrics Research Center, Institute for Health Sciences Research, ACECR, Tehran, Iran
منصوره فرهنگ نیا
Health Metrics Research Center, Institute for Health Sciences Research, ACECR, Tehran, Iran
مهدی رفیعی بهابادی
Health Education and Promotion Office, Deputy of Health, Ministry of Health and Medical Education, Tehran, Iran
فاطمه نقی زاده موغاری
Health Metrics Research Center, Institute for Health Sciences Research, ACECR, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :