بهینه سازی یک بعدی پذیرش جزیی توربین ضربه ای سوپرسانیک با استفاده از الگوریتم ژنتیک

در سامانه های توربوپمپی، زمانی که دبی جرمی سیال کم باشد،برای رسیدن به کار ویژه ی بالا در افت فشار بالا، از توربین های ضربه ای استفاده می شود. جهت جلوگیری از بروز اتلافات ناشی ازضریب منظری کم پره ه ا و مسایل مرتبط با ساخت و تولید صنعتی، از پذیرش جزیی 1 در ورود استفاده م یشود. راندمان توربین به شدت به پذیرش جزیی وابسته است . با توجه به مکانیزم و تأثیر متقابل درصد پذیرش جزیی بر پارامترهای طراحی توربین، مقداری از پذیرش جزیی وجود خواهد داشت که به ازای آن، افت های درون توربین به کم ترین مقدار خواهد رسید . هدف کار حاضر، رسیدن به درصد پذیرش ی است که در آن راندمان بیشینه باشد. در این مقاله، با استفاده از یک برنامه ی بهین ه سازی طراحی غیرخطی، پذیرش جزیی یک مرحله توربین ضربه ای سوپرسانیک بهینه شده است . تابع هدف راندما ن توربین بوده و حدود 10 پارامتر طراحی با 8 قید در این فرآیند شرکت داشته اند.