بررسی عوامل اجتماعی موثر بر گرایش به طلاق در شهر شیراز

طلاق به عنوان یکی از جدی ترین آسیب های اجتماعی در سال های اخیر، گریبان گیر جامعه ایران شده و چالش های بسیاری را برای نهاد خانواده، به عنوان یکی از ارکان اصلی جامعه، به وجود آورده است. آمار طلاق در کل کشور از یک سو، و در کلان شهرهایی مانند شیراز از سویی دیگر، ما را بر آن داشته است که در جستجوی عوامل اجتماعی موثر بر آن در شهر شیراز باشیم. تحقیق حاضر، با رویکردی جامعه شناختی، در بین شهروندان ۵۹-۱۵ ساله، و متاهل شهر شیراز صورت گرفته است. نمونه مورد بررسی ۳۸۰ نفر می باشد که با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده است. فرضیه های تحقیق، با استفاده از نظریات مبادله، همسان همسری، نظریه نقش ها، نظریه قشربندی جنسیتی و نظریه شبکه، طراحی و به آزمون گذاشته شده اند. نتایج نشان داد که متغیرهای مستقل، قادر به تببین ۶۲ درصد از تغییرات گرایش به طلاق به عنوان متغیر وابسته تحقیق بوده اند و در این بین، به ترتیب، تصور مثبت از طلاق (۴۰۴/۰=بتا)، رضایت جنسی و عاطفی (۱۸۴/۰-=بتا)، دخالت اطرافیان (۱۶۰/۰=بتا) و جنسیت (زن بودن) (۱۱۵/۰=بتا) بیشترین تاثیر را بر گرایش به طلاق داشته اند. تصور مثبت به طلاق به عنوان مهمترین عامل، بیانگر آن است که ذهنیت افراد تا حد زیادی می تواند بر گرایش به طلاق موثر باشد. همچنین رگرسیون چندگانه نشان داد، متغیرهای همسان همسری، انتظارات برآورده نشده، مدت ازدواج، سن، تحصیلات پاسخگو و همسر، تعداد فرزند و درآمد همسر تاثیر معناداری بر گرایش به طلاق نداشته است.

کلیدواژه ها:

خانواده ، ازدواج ، گرایش به طلاق ، عوامل اجتماعی ، شهر شیراز