بررسی ارتباط بین عوامل جمعیت شناختی و کیفیت زندگی و سلامت در پرستاران بازنشسته

مقدمه: شرایط خاص دوران بازنشستگی موجب می شود که افراد بازنشسته تحت تاثیر ویژگی های فردی و اجتماعی آن را به عنوان یک حادثه پر تنش زندگی تجربه نمایند. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط کیفیت زندگی پرستاران بازنشسته با برخی عوامل جمعیت شناختی انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی – تحلیلی بود. تعداد نمونه ها ۱۵۰ نفر بودند که مبتنی بر هدف از بین پرستاران بازنشسته در سال ۱۳۹۴ انتخاب شدند. با استفاده از پرسشنامه­ های اطلاعات جمعیت شناختی و " کیفیت زندگی SF-۳۶" اطلاعات جمع آوری شدند. داده­ ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۲ و با استفاده از آزمون های آماری پارامتریک ، Anova و T-Test تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد میانگین نمرات کیفیت زندگی در زیر مقیاس سلامت جسمی متوسط (۱/۹±۷/۵۶)، در زیر مقیاس سلامت روان متوسط (۲/۹±۳/۵۹) و در کل نیز، کیفیت زندگی پرستاران متوسط (۷/۷± ۵۸) بود. تجزیه و تحلیل آماری رابطه ی معنی داری را بین بعضی از ابعاد کیفیت زندگی با ویژگی های جمعیت شناختی جنس، تحصیلات و سابقه بیماری مزمن جسمی نشان داد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه مبنی بر متوسط بودن نمره کیفیت زندگی بازنشستگان مطالعه شده و ارتباط مستقیم بین کاهش کیفیت زندگی با جنسیت و سابقه وجود بیماری های مزمن جسمی و با توجه به استرس زا بودن حرفه پرستاری بعنوان قشر موثر در حیطه بهداشت و درمان، توجه ویژه بیشتر مسئولین و سیاستگذاران بهداشت و درمان در بهبود شرایط بازنشستگی پرستاران را می طلبد.  

کلیدواژه ها:

Quality of life ، Nurse ، Retirement ، کیفیت زندگی ، پرستار ، بازنشستگی