طراحی پروتکل یکپارچه نگر تحت وب مبتنی بر خودمراقبتی و بررسی روایی آن در بیماران دیابتی نوع دو؛ مورد تک آزمودنی

مقدمه: مطالعه حاضر با هدف  طراحی پروتکل یکپارچه نگر مبتنی بر خودمراقبتی به شکل تحت وب و بررسی روایی این پروتکل در بین بیماران دیابتی نوع دو صورت گرفت. مواد و روش ها: این پژوهش به لحاظ نوع طرح در دسته پژوهش های مورد-منفردبا طرح A-B است و جامعه آماری آن را بیماران دیابتی نوع دو  با محدوده سنی ۸۰-۱۷سال تشکیل می دادند. به شیوه نمونه گیری هدفمند تعداد سه بیمار دیابتی نوع دو انتخاب شده و از آن ها خواسته شد وارد سایت طراحی شده شوند و در ابتدا به سه پرسش نامه خودمراقبتی، کیفیت زندگی بیماران دیابتی و بهزیستی روانشناختی پاسخ داده و میزان قندخون خود (HbA۱c) را ثبت کنند و سپس  وارد پروسه درمان شوند که به شکل تحت وب و در قالب ۵ جلسه طراحی شده بود. داده های جمع آوری شده  با استفاده از نرم افزار Spss-۲۱ و براساس تحلیل دیداری و شاخص های آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج: طی تحلیل دیداری نمودارداده ها، پروتکل خودمراقبتی تحت وب در مورد سه بیمار دیابتی نوع دو اثربخش بود. بدین صورت که این پروتکل درمانی توانسته منجر به کاهش قند خون، افزایش کیفیت زندگی و افزایش بهزیستی روان شناختی در افراد مبتلا به دیابت نوع دو شود. نتیجه گیری: با توجه به اینکه برای بیماری دیابت درمان قطعی فعلا وجود ندارد، استفاده از پروتکل های درمانی مبتنی بر خودمراقبتی که بتواند موارد پزشکی و روانشناختی را با هم در بر داشته باشد در کاهش قندخون این بیماران و پیشگیری از عوارض بیماری بسیار موثر خواهد بود.

کلیدواژه ها:

Self-care ، Web-based Protocol ، Type ۲ Diabetes Mellitus. ، پروتکل ، خودمراقبتی ، تحت وب ، دیابت نوع دو