تعیین اهمیت گویه های موجود در پرسشنامه ارزشیابی نحوه تدریس نظری استاد از نظر دانشجویان دانشکده بهداشت در سال تحصیلی ۱۳۹۰-۱۳۸۹

 سابقه و اهداف: در میان روش های مختلف ارزشیابی از اعضای هیات علمی، روش استفاده از نظرات دانشجویان کاربرد بسیاری یافته است. با توجه به اهمیت این روش، پژوهش حاضر با هدف تعیین اهمیت گویه های موجود در پرسشنامه ارزشیابی نحوه تدریس اساتید از نظر دانشجویان انجام گرفت.  روش بررسی : پژوهش حاضر از نوع مطالعه توصیفی و تحلیلی بود. تعداد ۳۳۲ نفر به روش طبقه ای- تصادفی از دانشجویان رشته ها و مقاطع مختلف از دانشکده بهداشت انتخاب گردیدند. پرسشنامه شامل دو بخش بود، بخش اول، اطلاعات دموگرافیک و بخش دوم شامل ۱۸ گویه مربوط به ارزشیابی اساتید و به صورت چهار گزینه ای از بسیار موافق تا بسیار مخالف بود. گویه ها در سه حیطه روش تدریس، ویژگی های شخصیتی و سطح علمی اساتید و روش تدریس کاربردی دسته بندی شد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار ۱۶ SPSS و پارامترهای میانگین، انحراف معیار، آزمون t-test ، Anova و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.  یافته ها: بر اساس نتایج این مطالعه دانشجویان بیش از ۸۰% حیطه ویژگی های شخصیتی استاد و سطح علمی او را مورد تائید قرار دادند. در بین رشته های مختلف دانشجویان بهداشت حرفه ای کم ترین امتیاز و در بین مقاطع مختلف، دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد بیشترین امتیاز را برای گویه ها گزارش کردند. یافته ها نشان داد بین سن و میانگین کل امتیازات گویه ها رابطه معنادار وجود داشت. همچنین بین وضعیت تاهل و وضعیت اشتغال دانشجویان و میانگین کل امتیازات گویه ها تفاوت معنادار وجود داشت ۰۰۱/ > P . دانشجویان به ۴ گویه خود ارزشیابی بیش از ۷۰ % امتیاز دادند.  نتیجه گیری: بیشترین توجه دانشجویان در مورد گویه های سه حیطه پرسشنامه توجه به حیطه سطح علمی و ویژگی های شخصیتی اساتید بود که توجه و تاکید بیشتر به جنبه های شخصیتی، علمی، اخلاقی اساتید را نشان می دهد.  

کلیدواژه ها:

Teachers ، Students ، Evaluation factors ، Teaching methodology areas ، Evaluation forms ، اساتید ، دانشجویان ، گویه های ارزشیابی ، حیطه های تدریس ، پرسشنامه ارزشیابی اساتید