تحلیل سیاست جنایی مشارکتی ایران در قبال جرایم زیست محیطی با رویکرد پیشگیرانه

حمایت و حفاظت از محیط زیست از جمله مباحث مهمی می باشد که علاوه بر ضرورت اتخاذ سیاست جنایی منسجم و کارآمددر قبال جرایم و صدمات زیست محیطی و اینکه اقدامات یا تصمیماتی در سطوح مختلف، مشارکت مردم و جامعه مدنی درکنار دولت برای پیشگیری از جرایم مربوط به آن را نیز لازم می نماید. در سیستم حقوقی ایران که در حوزه محیط زیستنقش کنشی سمن ها در خصوص حفاظت از محیط زیست انکارناپذیر است؛ این در حالی است که سمن ها در خصوص مسائلیاز قبیل بهداشت، توسعه و محیط زیست بیشتر به عنوان یک همکار برای دولت ها به شمار می آیند. اما در مرحله ی واکنشیهمچنان خلاء های بسیاری وجود دارد؛ که باید بسترهای مناسبی برای مشارکت فعالانه ی این سمن ها در دادخواهی زیستمحیطی فراهم شود؛ سازوکارهای پیشگیری از آلودگی محیط زیست مانند توسعه و ترویج آموزش و بالا بردن سطح آگاهیهای مردم، اطلاع رسانی، و ... در قوانین موضوعه ضروری به نظر می رسد . بنابراین مهمترین روش برای جلوگیری از جرایمزیست محیطی در پرتو سیاست جنایی مشارکتی را می توان پیشگیری های وضعی و اجتماعی در این زمینه دانست. از اینرودر این نوشتار به بررسی سیاست جنایی مشارکتی و تدابیری که در خصوص پیشگیری از جرایم زیستی محیطی صورت گرفتهرا مورد بررسی قرار می دهیم همچنین به بررسی نقش سمن ها در پیشگیری از این جرایم پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

سیاست جنایی مشارکتی ، جرایم زیست محیطی ، سمن ها ، پیشگیری وضعی ، پیشگیری اجتماعی