اهمیت مبحث وصل و فصل دانش معانی در غزلیات عراقی

  • سال انتشار: 1401
  • محل انتشار: دوازدهمین کنفرانس بین المللی مطالعات زبان،ادبیات، فرهنگ و تاریخ
  • کد COI اختصاصی: LLCSCONF12_004
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 290
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

نگار مرادپی

کارشناس ارشد رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه کردستان

چکیده

موضوع پژوهش حاضر «اهمیت مبحث وصل و فصل دانش معانی در غزلیات عراقی» است؛ بنابراین، این پژوهش می کوشد که به این پرسش ها پاسخ دهد: مواضع وصل و فصل در غزلیات شیخ فخرالدین عراقی و تاثیر آنها در فصاحت غزلیات وی چگونهاست؟ بسامد کدام یک از آن ها نسبت به دیگری بیشتر است؟ وصل و فصل از جمله اسلوب بلاغت هستند که تفکیک جملات از یکدیگر را بررسی می کنند. وصل، ارتباط و عطف جملات به یکدیگر تنها توسط حرف «واو» عطف است. چرا که در میان حرف عطف تنها با حرف عطف «واو» وصل صورت می گیرد و «فصل» کنارگذاشتن این عطف و ارتباط است. هرکدام از وصل و فصل اقسام و شرایطی دارد که در این پژوهش به آنها پرداخته می شود. تاثیر وصل و فصل در بلاغت غزلیات شیخ فخرالدین عراقی وبررسی جنبه های مکتوم و مشخص شدن بسامد هر کدام از آنها از اهداف تحقیق به شمار می رود. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی است. داده ها به روش کتابخانه ای و سندکاوی گردآوری شده و با استفاده از مولفه های وصل و فصل به شیوه تحلیلمحتوا تجزیه و ترکیب شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که عراقی از وصل و فصل برای زیبایی و بلاغت کلام و تاثیر گذاریبیشتر بر مخاطب استفاده کرده است. از ۳۰۶ غزل که شامل ۳۳۷۰ بیت می شود به ترتیب ۲۳۹ بیت دارای وصل است و دراین بخش بیشتر ابیات با واو عطف به هم وصل شده اند؛ و فصل شامل ۴۹۴ بیت که به ترتیب کمال انقطاع ۲۵۲ بیت، کمالاتصال ۱۶۲ بیت و شبه کمال اتصال ۷۷ بیت را در بر می گیرد. در کمال اتصال ارتباط مفهومی و معنایی دو جمله به وضوحمشخص است و نیازی به عطف جملات نیست.

کلیدواژه ها

وصل، فصل، غزلیات، بلاغت، شیخ فخرالدین عراقی

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.